Gardone Riviera

Woensdag 25 mei

De redacteur achter zijn laptop

Ik word rond vijf uur wakker, kan de slaap niet meer vatten en ga eruit. Ik ontbijt, zet koffie en lees de VN (Vrij Nederland) van december 2010. Ik heb een hele stapel,maar thuis kan ik er de rust niet voor vinden. Er staat nog een kort resumé in over de Kabinetsformatie. Hoe in het CDA de principes overboord worden gegooid met aan het hoofd Maxime Verhagen (Wat zitten we toch altijd verlegen om een sterke man en wat zitten welbespraakte mannen om macht verlegen.) Econoom Kees Kraaijeveld legt uit dat we straks - en dat is nu - zullen moeten dokken om de euro in stand te houden. Ik denk aan Willem Middelkoop die al lang geleden te kennen heeft gegeven dat als we de banken niet aan banden leggen de tweede crisis eraan zit te komen. De banken gaan hun gang weer.(Ik erger me vaak aan de zand in de ogenstrooiende reclame op televisie. Och, wat zijn ze toch begaan met onze centen.) Dan een interview met Job Cohen de gedoodverfde messias die tijdens de campagne enorm stond te stuntelen. Hij is jammer genoeg niet zo goed gebekt en adrem als zijn opponenten. Oneliners daar gaat het tegenwoordig om in de politiek.

Maar hoe brengen we de dag door? We zijn verstoken van televisie en hebben op ons stekkie geen WIFI ontvangst. Misschien als we wat lager gaan zitten, maar dat is wel veel gesleep en bovendien mogen we dan 30 euro neertellen voor twee weken. Voor dat halve uurtje per dag vind ik dat wel veel. We gaan vandaag naar de markt in San Felice del Benaco. Echt overweldigend! Minstens vier kramen, een met ondergoed, een met schoenen uit de tweede wereldoorlog en een groentenboer. We kopen een meloen, sperziebonen en bij een andere groentenboer nog een tweepersoons bloemkooltje. Bij de bakker twee broodjes voor de lunch. Dan rijden we naar Baia de Vento. een prachtig strandje, achter olijfboomgaarden, die nu als parkeerplaats wordt gebruikt. Zo te zien moet het hier razend druk zijn in de weekenden en in het seizoen. Er liggen wat waterfietsen, een Italiaanse schone staat in het water om bij te kleuren. Ze angstvallig het bovenstuk van haar badpak vast, waarvan ze de bandjes heeft losgeknoopt. Een hondje rent heen en weer tussen zijn baas en bazinnetje. Wel langs de waterkant, want om erin te gaan staat hem duidelijk tegen. Tot zijn baas hem bij zijn kladden pakt en met de staart tussen de benen in het water laat zakken. Het bazinnetje zit in een veel te kleine bikini gepropt. Het schoolvoorbeeld van onze maar steeds uitdijende lijven. Bij het 'restaurant' staat een vlaggemast met op de vlag de tekst Free WIFI. Dat moeten we hebben. Het is maar een kilometer bij de camping vandaan. We gaan naar huis om te lunchen. Mijn broodje word belegd met prosseciuto di Parma en jong belegen van Appie. Daarna in de koekenpan met een glazen deksel erop. Op een zacht vuurtje tot de kaas begint te smelten. Met een glaasje koele melk, red ik het wel weer tot de avond. Mijn vrouw en gebiedster moet er nodig uit, dus de particulier chauffeur brengt haar naar Gardone Riviera. Daar gaan we op zoek naar een parkeergelegenheid en komen een heel eind boven de plaats uit. We mogen vijf euro betalen, waar ik liever wat voor consumeer. We kunnen gratis parkeren bij het museum voor religieuze kunst van het Kindeke Jezus. Die kan ook beter op de auto letten. Op een bord oriënteren we ons waar we precies zitten. Dat is toch nog steeds een aardig eindje van waar we willen wezen. Een stukje terug ontdekken we een paar parkeerplaatsen langs de weg. Hè, hè, dat is dat. De hele plaats is een creatie van ene meneer Luigi Wimmer, die de mogelijkheden van deze stek zag. Aan de waterkant staat een grote toren, waar een voorganger van Silvo Berlusconi, ene Mussolini z'n bunga bunga feestjes hield met zijn matras. Met hem is het overigens niet zo goed afgelopen. Ik hoop voor Silvo dat ze hem niet ondersteboven ophangen. We lopen langs het Grand Hotel en vragen en passant een folder voor een volgend keer. Een nachtje slapen kost 216 euro dus daar hoeven we het niet voor te laten! Aan de promenade ploffen we neer om de vijf euro die we uitgespaard hebben te verbrassen. En dan terug naar huis voor ons eigen bunga bunga feestje. We lezen wat en daarna ga ik kennismaken met het zwembad. Er zijn er hier twee, eentje beneden en een hierboven. Echt superdeluxe. Er zijn maar een paar mensen, dus heb ik het bad bijna voor mij alleen. Voordat ik weer terug ga, roets ik nog even van de waterglijbaan. Als ik opsta, ga ik bijna onderuit. Spiegelglad.

De groeten van Black en Dekker en tot morgen.