zaterdag 28 mei
 |
| Bij de bio boer |
Lekker geslapen en rond 9 uur uit de veren. We rijden naar Baia de Vento een strandtent tussen de olijfboomgaarden. Ik wil de auto parkeren tussen de olijfbomen, maar daar vraagt zo'n Mafioso figuur weer vijf euro voor. Ja daag! We vinden nog net een parkeerplaatsje dichterbij. Ik heb m'n laptop mee, want hier is gratis WIFI. Mijn laptop stamt uit de Middeleeuwen en redt het drie kwartier op eigen kracht. Dan is de accu leeg. Om het gratis internet op te komen moet ik me registreren. De vriendelijke ober vertelt hoe dat moet en dat we dan via sms een toegangscode krijgen. Tja, maar dan moet je wel je mobiel bij je hebben. Hij redt ons uit de brand door zijn inloggegevens te verstrekken. Zijn Username is CRIMAFFI ! Nou ja, we zitten in het land van Silvio Berlusconi, dus daar hoef ik me ook niet over te verwonderen. Dan begint het lange wachten, want wat er allemaal in de buik van mijn computer gebeurt, mag Joost weten. Maar het duurt eeuwig. Gelukkig heb ik een kwart liter rode wijn besteld en dat verdoofd de ergernis. Als mijn accu bijna leeg is, kan ik eindelijk wat berichten inzien. De rest hoop ik maandag te kunnen lezen. Ondertussen komen er allerlei aantrekkelijke gerechtjes voorbij voor nog aantrekkelijkere prijzen. Dan doen we dan ook maandag, want nu hebben we er net een paar broodjes in gestopt. 's Middags gaan we te voet op ontdekkingstocht naar San Felice del Benaco. Langs de camping loopt een steil wandelpad recht naar Portese. Aan de andere kant zien we zowaar een bioboerderij. Die bewaren we voor de terugtocht. Boven aangekomen steken we recht over en duiken weer een steegje in. Verbazingwekkend hoe de tijd hier stil is blijven staan, als je ten minste naar de gebouwen kijkt, want tussen die smallle straatjes en poorten wurmen zich kleine autootjes door. Midden in Portese staan de restanten van een kasteel. De grote poort is blijven staan. Om Portese heen gaan we verder naar San Felice tot we een bordje 'centro' tegen en weer een smal straatje inslaan. Beneden aangekomen blijken we weer midden in Portese te staan! We hebben een rondje gelopen! We keren terug op onze schreden, op naar San Felice d B. Langs de weg ligt een mooi wandelpad. Zo is het er en zo wandel je over de weg, terwijl het verkeer vlak langs je raast. Het lijkt Spanje wel! Op de markt strijken we neer en bestellen een coupe Zabaione. In de verte smaakt het daar ook wel naar, maar het is veel te weinig! Voor ons zit een oud dametje. (Zijn er dan nog oudere mensen dan jij? Antwoord: Het is zeldzaam maar ze zijn er. Om zo oud te worden moet je elke dag biologische olijfolie en knoflook gebruiken.) Ze gaat lekker in het zonnetje zitten, met de rug naar de markt, om die toeristen uit alle windstreken te bekijken. Ze is vast schooljuffrouw geweest. De baas knoopt een praatje met haar aan en brengt een espresso die met kleine slokjes opdrinkt. Dan steekt ze een sigaretje op. Ach, het leven kan zo mooi zijn. Hou het simpel! Op de terugweg gaan we weer langs de bioboer,een stokoude bijna blinde man, die helemaal krom loopt. De tuin is zijn lust en zijn leven. Als ze hem in een bejaardenhuis stoppen, gaat ie meteen hemelen. Hij prijst zijn waren aan, die naar mijn zeer bescheiden mening veel te goedkoop zijn. Een kilo doperwten voor 1,70. Dat is 85 cent per persoon! Een wand staat helemaal volgestouwd met allerlei soorten honing. 'Daar neem ik straks zes potten van mee', juicht Ria. Ze is dol op eucalyptus en kastanjehoning. En maar 7 euro per liter! We moeten ook nog even mee de tuin in, want er is net een bijenkoningin uitgevlogen en de zwerm hangt in de netten boven de bomen. Op naar huis, waar ik achter de kookpotten ga. Ria heeft onderweg nog de zaterdag Telegraaf gekocht. Als ik alle ellende en stiekeme stokerijen lees - hier en daar en bijvoeglijk naamwoord en zo worden we geïndoctrineerd - sla ik de krant maar weer dicht. Ik heb vandaag geen behoefte aan al die narigheid.
De groeten van Knevel en Van den Brink en tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten