Volgers

vrijdag 17 juni 2011

Ruzie met Truus

Woensdag 8 juni
Half negen. De zon schijnt tot een uur of tien. Dan gaat het betrekken. Vandaag gaan we naar Lazise aan de andere kant van het meer, waar we vorig jaar ons stekkie hadden. Mijn onovertroffen reisleidster heeft ruzie met Truus, onze tomtom dame. Knap lastig als er twee dames zijn die je de weg wijzen en de ene het niet eens is met de andere. De chauffeur krijgt de volle laag en die kan er toch echt niets aan doen. Truus wijst een andere kant op als mijn reisleidster en geeft aan dat het 34 km is. Je kunt maar op twee manieren aan de overkant van het meer komen en dat is linksom om rechtsom. Rechtsom is een beetje dom, zoals onze allochtone prinses terecht opmerkte, want dat is zo'n 80 km om. Niettemin wijst Truus toch die kant op. Op dringend advies van mijn reisleidster - en dat is zacht uitgedrukt - kies ik voor de linkerkant. Dan geeft Truus aan dat het dan 45 km is. Met Truus kun je alle kanten op. Maar goed, uiteindelijk bereiken we Lazise en de zon schijnt en dat maakt een boel goed. Lazise is een middeleeuws plaatsje waarvan de stadsmuren nog grotendeels intact zijn. Daarmee is het een toeristische trekpleister van formaat. Een yup zal het als Valkenburg bestempelen, een ondernemer als een goudmijn. Het is vandaag markt en daar komen hordes toeristen op af. We parkeren buiten en dat is lekker gratis. Daarna volgt de gebruikelijke routine, slenteren over de markt, stofjes voelen, kraaltjes bekijken en een cadeautje voor de kleinkinderen zoeken. Daarna wat drinken of een ijsje eten. 'Ik heb het gevonden!', roept mijn wederhelft, als ze op de kaart heeft ontdekt, dat Truus naar de boot wilde die je voor een tientje naar de andere kant overzet. Om de oplossing te vieren koopt ze een duende (ook wel pixie genoemd) om aan haar verzameling toe te voegen. Daarna gaat de reis naar Bardolino, waar ik - volgens de ijzeren pot van mijn ega - vorig jaar zo'n lekkere wijn had gedronken. Om de duende te compenseren kopen we voor het drankorgel drie liter Bardolino Classico van het vat en drie liter Suave. Dan mogen we weer huiswaarts. Onderweg leggen we nog even aan bij de supermercato. Thuisgekomen heb ik een uurtje de binnnenkant van mijn ogen bekeken, om de emoties van de dag te verwerken, om vervolgens naar het Happy Hour van de Cooperatie te gaan. Daar stond de wijn, de olijfolie en de hapjes klaar. De hapjes en de wijn waren lekker, maar 8,50 voor een fles wijn is aardig voor iemand met een vette bankrekening. Ik kan mijn alcoholverslaving makkelijker bekostigen met 2,80 de liter uit Bardolino. De weersverwachting voor morgen is allerbelabberdst. Om 22.00 uur begint het weer te gieten. Je zal met dit hondenweer toch maar uit je tent moeten!
Nog drie nachtjes slapen.
De groeten van Mark en Maxime (en Geert)

Geen opmerkingen: