Volgers

woensdag 15 juni 2011

Chiesa San Fermo

vrijdag 3 juni
Chiesa San Fermo
Vandaag lekker gelantefanterd. Het is bewolkt. Een interessant interview gelezen met Egbert Tellegen in VN (okober 2010) gelezen, over onze toekomst. Veranderingen in de maatschappij hou je niet tegen, die gebeuren gewoon. In de rubriek 'Uit het leven', zie ik dat Ate Doornbos is overleden. Hij had een programma 'Onder de Groene Linde' waarbij hij oude mensen liet vertellen en zingen over vroeger. Hij heeft lang gewerkt bij het Meertens Instituut. Daar ga ik maar eens op onderzoek uit. Eens kijken of ik nog liedjes van oma terug kan vinden.
Het is bewolkt. Om 15 uur gaan we met de auto naar de chiesa San Fermo bij Baia del Vento. Op de landpunt die vroeger verbonden is geweest met het Isola del Garda staat een kerkje waar nog wekelijks een dienst wordt gehouden. Voor de grindweg staat een bord 'verboden in te rijden'. We parkeren de auto en lopen het grindpad op. De weilanden gaan over in bos. Rechts van de weg is een grote manege en overal staat hekken met 'Vietato'. We lopen om de hekken heen naar de kerk. De herrie van een heggeschaar klinkt. Bij de kerk zijn twee mannen de omgeving aan het fatsoeneren. De kerk is gewijd aan San Fermo, een of andere krijger. Het huisje van de priester is aan de kerk vastgebouwd. Die priester is er al lang niet meer. Vroeger voorzagen ze op zulke afgelegen plekken in hun eigen onderhoud. Dat is lang geleden, de omgeving is helemaal verwilderd. Een van de mannen doet het licht aan. Er staat een beeld van de heilige bij de uitgang. Als we weer weg willen gaan, roept een van de mannen: 'Panorama', hij wijst om de kerk heen. Nou ja, als we kerkelijke toestemming krijgen, willen we wel om het hek heen verder kijken, ondanks het bord 'Vietato'. Er loopt een paadje verder naar het einde van de landtong. Hier gaat het steil naar beneden en is het met hekken afgezet. Het is inderdaad een imposant uitzicht over het Gardameer. Het Isola del Garda lijkt vlakbij. Het begint het te waaien en niet zo'n beetje. Terug bij de kerk begint het te hozen. We schuilen totdat het weer opdroogt.
Even verder ligt de haven van San Felice. Door straatjes waar je niet kunt passeren komen we op een leeg parkeerterrein. Er staat wel een parkeermeter. We hebben één keer kennis gemaakt met de parkeermaffia en hebben geen behoefte aan een tweede en manouvreren ons weer terug naar de bewoonde wereld. Met de kaart in de hand stuurt Ria me naar Cisano, een gehuchtje dat onder San Felice valt. Hier zit volgens mij heel wat geld van de Europese Unie in. Mooi!! en geen hond te zien. Ook elke toerische attractie ontbreekt Geen winkel, geen kroeg, nada. Er zit wel een chique restaurant maar dat gaat pas om half zeven open. Wij dineren straks in ons eigen restaurant Go4Camp nr 3. Door naar Portese voor wat inkopen. In de plaatselijke kroeg drink ik het modedrankje Aperol Spritz. Een uitstekend drankje voor koninginnedag want het is oranje met een schijfje sinaasappel en veel ijs. Ons diner bestaat uit op de huid gebakken zalmforel, biologische salade van iceberg, paprika, tomaat, ui, gember, knoflook met als finishing touch; dressing van de Lidl, daarbij een in de koekenpan gebakken aardappel. En als dessert volle yoghurt met bramensaus uit de tuin in Duiven. Zo daar kunnen ze in Cisano nog een puntje aan zuigen!
Thuisgekomen krijgen we van Miranda en Henk uit Zwolle de basilicumplant die zware tijden heeft overleefd. Zij gaan naar huis en nemen node afscheid van hun troetelplant. Melle de hond, vindt het allemaal best, zolang hij maar languit kan blijven liggen. 's Avonds zijn we nog even langs geweest om afscheid te nemen en een goede reis te wensen, maar de tent was dicht en roepen leek ons niet zo gepast.
De groeten van Gert en Hermien en tot morgen.

Geen opmerkingen: