De Man die naar Auschwitz wilde

Zondag 22 mei

Haven van Portese

Vandaag een rustig dagje om bij te komen van de schrik. 's Middags zijn we naar het haventje gewandeld, waar we hierboven een prachtig uitzicht op hebben. Wat rondgekeken, een ijsje gegeten tot we ons de 94 treden weer naar boven hesen. Daar kom ik tot de ontstellende ontdekking dat er een glas uit mijn bril ontbreekt! Met een miniem schroevendraaiertje heb ik thuis al verschillende keren geprobeerd om de zaak weer vast te zetten, maar dat was maar tijdelijk. Vervolgens op het schoolbord gezet dat ik langs de opticien moest. Maar dat niet in praktijk gebracht. Aan de auto-inpakster gevraagd of ze de schroevendraaierset mee wilde nemen. Maar ja daar heb je niks aan als je geen glas meer hebt. We hebben de hele hut afgezocht, maar zonder resultaat. Nou ja, in het land der blinden is eenoog koning. Ik heb m'n leesbril en m'n zonnebril met geslepen glazen nog. Dus zolang de zon blijft schijnen ....

Ik krijg van mijn teerbeminde het boek 'De Man die naar Auschwitz wilde'. De laatste dagen voor de vakantie heb ik veel op you tube gekeken, van alles over de oorlog. Ik begrijp dat mensen gemanipuleerd werden, goedschiks of kwaadschiks. Wie zich niet wilde voegen, of kritiek had, kwam achter de tralies, of erger. Alle organities werden ingelijfd en kinderen werden op school geïndoctrineerd over het Groot-Duitse Derde Rijk. Als je de parades ziet en al het vlagvertoon, kom je onder de indruk en niet te vergeten de marsmuziek die je maar al te gemakkelijk meezingt omdat ze zo lekker in het gehoor ligt. Als dienstplichtig soldaat werd je opgeroepen voor de Wehrmacht. Je maar te gaan, zoals ik dat hier in Nederland ook was. Eerst natuurlijk de jonge jongens die het makkelijk gemist konden worden en later ook de huisvaders. In dienst probeer je er het beste van te maken. Je maakt vrienden en trekt samen op. Maar denk eens aan al die gezinnen waar de een na de andere broer wegvalt. Dat moet diep hebben ingegrepen. De onderbuik van de samenleving ging bij de SS. Het eliteleger van Himmler. Die hebben ook de meeste misdaden op hun geweten. Er moesten schuldigen worden aangewezen voor de diepe depressie die Duitsland na de Eerste Wereldoorlog teisterde. Dat werden de Joden. Wij hebben in Nederland ook weer een bevolkingsgroep ('Volksvreemde elementen', noemde Mussert ze.) die hier volgens sommigen niet thuishoort. De geschiedenis herhaalt zich.

Nederland voor de Nederlanders!

Hou zee