We zijn er!

19 mei

Rovinj

Ria's favoriete 'boetiek'

Nog 335 kilometer en dan zijn we op de plaats van bestemming. Kroatië beschikt over een mooi wegennet. Op de snelweg is het soms onduidelijk. Je wordt gewaarschuwd dat er een tol op komst is en vervolgens kun je zo door de poortjes heen rijden. Rond half drie komen we aan op Camping Vestar en even later komen ook Gré en Daan aan. Ons mobiel home heeft uitzicht op zee, tenminste als je goed je best doet! Gré en Daan zitten aan de overkant van de weg. Eerst zijn we druk met het uitpakken van de auto. Dan naar de Lidl – ja die hebben ze hier ook – om inkopen te doen. Van het Kroatisch begrijpen we niets, dus moeten we maar uitgaan op wat we zien. Thuisgekomen heb ik wat te eten gemaakt en hebben we een stukje de camping aan de zeekant verkend.
Morgen gaan we op stap.


20 mei
Op naar Rovinj (=rowin)
Rovinj is een Middeleeuwse stad. Het eeuwenoude centrum van de stad is ontstaan op een berg voor het vasteland. In 1763 werd de stad met het vasteland verbonden. Bovenop ligt de Euphemiakerk, waar alle wegen naartoe voeren. De straatjes zijn smal en geplaveid met ongelijke gehakte stenen die door de eeuwen heen glad zijn afgesleten. Bij regenachtig weer zie je de mensen dan ook voorzichtig schuifelen. Voor zover dat mogelijk is, wordt iedere deur, gang en raam gebruikt om iets te verkopen. Je struikelt over de souvenirwinkeltjes, juweliers en horecabedrijfjes en raakt niet uitgekeken op de doorkijkjes onder poortjes en smalle straatjes. Je moet er niet aan denken dat hier brand zou uitbreken. Er wordt alleen elektriciteit geleverd. Gasleidingen zijn domweg een onmogelijkheid. 
Ria kijkt haar ogen uit. Haar favoriete Murano kristal kettingen, armbanden en oorhangers  zijn hier in overvloed verkrijgbaar en vooral in de kleuren en samenstellingen die ze nog niet heeft. 
Na het avondeten spelen we samen met onze buren een kaartspelletje. Dat zal ‘for the time being’ een traditie worden.