tag:blogger.com,1999:blog-34130038945331738042024-03-13T21:54:45.911-07:00Casey's blogHier noteer ik, als mijn ego daaraan een dringende behoefte heeft, de gebeurtenissen zoals ik die - meestal met een roze of zwarte bril - zie.Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.comBlogger68125tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-63782002553903905362022-05-23T11:45:00.001-07:002022-05-23T11:45:24.412-07:00Bij de bezuinigingen op het Speciaal OnderwijsMijn naam is Kees van den Brink. Op mijn 36ste stapte ik vanuit de horeca in het horeca onderwijs en ben 25 jaar leraar geweest op de T.S. De Boulevard in Arnhem.
Toen ik nog maar kort in het onderwijs werkte, las ik dat 80% van de leerlingen na tien jaar een ander beroep uitoefent. Ik heb mijn vak niet als doel gebruikt, maar als middel om leerlingen iets mee te geven waar ze in hun verder leven wat aan zouden hebben. Ik begon in het reguliere onderwijs en ervoer dat leerlingen die niet in het systeem pasten, of vervelend gedrag vertoonden, een etiketje kregen opgeplakt, of van school werden verwijderd.
Ik wil u wat vertellen over de haken en ogen en het succes van Speciaal Onderwijs
Toen we met een ITO (Individueel Technisch onderwijs) startte, begon ik op aanraden van onze directeur een opleiding Speciaal Onderwijs bij het Seminarium voor Orthopedagogiek.
De leukste studie die ik in mijn leven heb gedaan nadat ik zelf op acht verschillende scholen zat en twee keer ben blijven zitten. In mijn tijd had niemand gehoord van remedial teaching! Die studie heeft ervoor gezorgd dat ik een wereldbaan heb gehad.
Wij kregen leerlingen uit het MLK, ZMLK, LOM en ZMOK. Ik heb les gegeven aan zeer slechtziende, slechthorende en dyslectische kinderen, kinderen met ADHD en autisme. Een geweldige uitdaging. Het maximale aantal leerlingen was vijftien, maar we waren zo goed toegerust dat het er ook wel eens meer waren. De afdeling groeide als kool, omdat we bij de scholen van bijzonder onderwijs een goede naam kregen. Ik ontwikkelde zelf lesmaterialen, dat uiteindelijk werd uitgegeven door Uitgeverij Thieme. Ik zal u niet vermoeien met de details van het schrijven, maar daar komt echt wat voor kijken. Ik herinner me een moeder, die met tranen in haar ogen vertelde dat haar dyslectische zoon nu eindelijk de tekst goed lezen. Intussen is er een lettertype ontwikkeld speciaal voor dyslectische kinderen. Naast onze ITO afdeling was er ook een reguliere horeca-afdeling. Enkelen van de honderd collega's plakten meteen een etiketje op onze leerlingen. Ze waren alleen maar goed voor de broodfabriek. Via Facebook heb ik contact met veel oud-leerlingen. Eentje heeft een groot cateringbedrijf in Ohio, twee hebben er een horecabedrijf. Een zit in het onroerend goed en vele anderen kunnen hun boterham goed verdienen in of buiten de horeca. Waarmee ik maar wil zeggen dat leerlingen juist omdat ze door het volgen van het Speciaal Onderwijs goed op hun pootjes terecht zijn gekomen. Ons uitgangspunt was: ITO is een andere leerweg. Niet alle kinderen leren op dezelfde manier.
Van de week hoorde ik op de radio een mevrouw, die graag haar verstandelijk gehandicapte kind naar een normale school wilde laten gaan, omdat het op die manier het meeste op zou steken. Ik dacht met schrik aan de klas van dertig leerlingen, waar hij terecht zou komen. Voor de klas een juf of meester die een stoomcursus van drie maanden heeft gevolgd om met de grote verscheidenheid van leerproblemen om te gaan. Als dat niet mis gaat, gaat het zeker ten koste van de andere leerlingen.
Zo ook een docent uit het Speciaal Onderwijs die les mag geven aan een te grote klas met ZMLK, LOM en MLK kinderen en een burnout dreigt te krijgen.
Ik zie hier een herhaling van miskleunen van achtereenvolgende regeringen. Iedere minister moet scoren. Scholen moesten fuseren. We hebben allemaal gezien wat daarvan het resultaat is. Lopen we voorop met gespecialiseerd onderwijs en dan moet het weer bij elkaar. Ondanks alle mooie verhalen die in de media verschenen, zijn leerlingen en docenten hiervan het slachtoffer. Ja natuurlijk zijn er leerlingen waar het wonderwel goed mee gaat, maar met deze ontwikkelingen is de grote meerderheid er niet mee gebaat. Bij het creëren van het probleem worden positieve elementen gezocht, terwijl het alleen om ordinaire bezuinigingen gaat.
Ik ben er al zeventien jaar uit en maak me er nog steeds druk over.Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-32463531389225325512022-05-23T04:06:00.000-07:002022-05-23T04:06:17.931-07:00Over het huidige onderwijsAls je zelf een partij zou oprichten, wat is dan het eerste wat geregeld moet worden op het gebied van onderwijs?
De bureaucratie in het onderwijs afschaffen. Onderwijs moet gericht zijn op de ontwikkeling van het kind en niet op de prestatiemaatschappij. Kinderen moeten leren als mens iets te zijn, en niet om later iets te worden. Het ministerie van Onderwijs wordt gedecimeerd. Iedereen die een belangrijke functie op het ministerie heeft, heeft tenminste vijf jaar onderwijservaring. Voort moeten ze iedere twee jaar een korte stage lopen in de verschillende onderwijsvormen.
“Onder het mom van een rechtstaat heeft zich een bureaucratie ontplooid, die zich niet bewust is van haar verstikkende kracht op de vrijheid, creativiteit en verantwoordelijkheid van de burgers. Bureaucratie is in zijn botte uitvoering verstikkend voor het menselijk welzijn, verstikkend voor de zorg, verstikkend voor het onderwijs, verstikkend voor het ondernemerschap en verstikkend voor bijna alle opbouw en vernieuwing” schreef Paul de Blot
'Men hoede zich voor specialisten en professionele bestuurders. Zij staan niet meer in het werk met de leerlingen. Ze hebben geen voeling meer met de hoofdstroom van de school. Ze zitten achter hun bureau te besturen. Dat kan alleen maar tot bureaucratie leiden, dodelijk voor elke creativiteit.'
Rudolf Steiner
Het onderwijs is door het neoliberale beleid getransformeerd in een leerfabriek die opleidt tot producteenheden voor de economie, gereedschap voor de maatschappij. Alles wordt gemeten en aan de hand van statistieken worden de resultaten bepaald. Vooral de hersens worden getraind.
'Kennis is beslist heel belangrijk, maar met louter en alleen kennis kun je niemand helpen. Als je ook niet je hoofd en je hart en je ziel laat meespreken, kun je geen mens ter wereld helpen', schreef Elisabeth Kübler-Ross
Kinderen moeten we helpen om te leren met vrijheid om te gaan. We moeten ze aanmoedigen blij te zijn met wie en wat ze zijn. De wereld verandert voortdurend. Daarop moeten ze zijn toegerust. Dat is de uitdaging voor de leraar. Ons onderwijs doodt creativiteit van kinderen. Het leert hen kritiekloos te luisteren en dat leren niets anders is dan kennis verwerven en dat een opleiding tot doel heeft een baan te vinden.
Het stimuleren van verbeeldingskracht en ontvankelijkheid voor anderen, het aanmoedigen van niet gewelddadig gedrag, respect, intuïtie en een gevoel van ontzag en bewondering wordt overgeslagen.
Prof. Dr. A.J.M. Vossen zegt daarover: 'Het onderwijs zal de mensheid slechts wezenlijk kunnen dienen, wanneer het de leerlingen gaat helpen, zelf steeds opnieuw nieuwe antwoorden op de voortdurend wisselende vragen te leren vinden, hen helpt zich zelfstandig, creatief en constructief aan de veranderende wereld te leren aanpassen.'
Ik heb wat praktijkvoorbeelden van doorgeslagen regelzucht.
Het jaar na mijn pensioen, viel een collega langdurig uit. Ik ben daarvoor ingevallen; zes uur per week in het restaurant. Daarvoor moest ik een leerplan indienen wat ik in die veertig weken ging doen. Ik heb een A4-tje volgeschreven en dat onder het kopieerapparaat gelegd. De veertig velletjes aan elkaar geniet en op de administratie ingeleverd. Dat verdween in het archief op de stapel. De school MOET namelijk bewijzen dat dit leerplan bestaat, waar nooit meer iemand naar om zal kijken. Maar o wee, als dat papier niet kan worden overlegd. Dan zijn de rapen gaar. We hebben een hele bureaucratie opgetuigd om dat te controleren.
In datzelfde jaar, kwam een verontruste adjunct vragen, waarom ik niet op de uitnodiging voor een functioneringsgesprek op was komen dagen. Mijn lesuren vielen buiten de reguliere uren van de school. Dat functioneringsgesprek moest gaan over mijn toekomst! Ik ben niet op zijn uitnodiging ingegaan. Alweer iets omdat het MOET.
Er zijn 130 excellente scholen in Nederland. Onze school stond al in een goed blaadje voordat excellente scholen bestonden. Gewoon door een goed team en hart voor de leerlingen. Je wilt als school uiteraard goed bekend staan en de enige maatstaf daarvoor nu, is het aantal geslaagde leerlingen. In de examencommissie wordt, aan de hand van informatie door docenten, bepaald of leerlingen nog een half puntje erbij krijgen om voor een diploma in aanmerking te komen. De praktijk heeft uitgewezen dat er vele manieren zijn om aan die eisen te voldoen.
Tussen alle regels door heb ik vijfentwintig jaar de baan van mijn leven mogen uitdragen. Ik heb veel leerlingen – intussen zelf al ouders of grootouders – die via Facebook hun waardering hebben uitgesproken. Ik heb gewoon gedaan zoals ik me voelde. Het heeft me een gelukkig mens gemaakt. Hoeveel waarde heb ik honderden leerlingen mee kunnen geven, waar ze in hun levens iets mee konden doen.
Ondanks dit negatieve beleid zijn er nog steeds docenten die met hart en ziel voor de kinderen staan. Laten we ze koesteren en een nieuwe weg inslaan.
'Als het doel van leren is, om te slagen voor een test, zijn we het zicht verloren voor de werkelijke reden.'
Jeannie Fulbright
Kees van den Brink
Oud docent van T.S. De Boulevard in ArnhemCaseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-90266337264496779832022-02-27T15:57:00.002-08:002022-05-23T04:10:31.990-07:00OVER DE COVID PANDEMIEOVER DE CORONA PANDEMIE
Wie onbevangen de praatprogramma's en andere media volgt, weet weinig van wetenschappers die al bijna twee jaar lang het gevoerde virus beleid bekritiseren. In de kringen van dissidenten bevinden zich ervaren specialisten - Nobelprijswinnaars zelfs - die in het verleden kopstukken waren in de werelden van onderzoeksuniversiteiten, farmaceutische reuzen, laboratoria en de tijdschriften die nieuw onderzoekswerk publiceren. Sommigen zijn ontslagen bij hun ziekenhuis of universiteit, hebben hun YouTube-video's verbannen zien worden, zijn hun Twitteraccount verloren, en hebben hun status veranderd zien worden van kopstuk in wappie.
De geschiedenis van de pandemie en de politieke en medische elites moet nog geschreven worden. Maar wie gaat dat doen? Dissidenten zijn nauwelijks aan het woord gekomen bij de media die een dergelijk duur onderzoek kunnen bekostigen. Het gevaar bestaat dat de geschiedenis geschreven gaat worden door de volgelingen van de officiële richtlijnen, en dat de dissidenten in de marge zullen achterblijven. Hoe zou een eerste, kleine aanzet van een geschiedenis eruitzien?
Leon de Winter in De Telegraaf van 26 januari 2021
Het grote probleem van het huidige Amerika – en niet alleen Amerika – is dat er geen ruimte meer is voor het hebben van belangrijke en minder belangrijke meningen, vertelde Thacker. Wie vragen stelt bij het dominante verhaal, staat buiten de discussie. Er is alleen nog maar zwart-wit denken. Dat is een manier van denken die je aantreft bij mensen met persoonlijkheidsstoornissen als narcisme of psychopathie.
Paul Thacker
Over Massa Beïnvloeding (indoctrinatie)
Een overheid die systematisch en structureel liegt, is in staat om de meerderheid van de bevolking van een land met een vrije pers en tal van critici, te overtuigen van zijn standpunt.
Maarten van Rossem 2022 (uitspraak tijdens ‘De slimste Mens’)
Gezondheidstrends kunnen een eigen leven gaan leiden. Als maar genoeg mensen iets geloven en op pakkende wijze aan de man proberen te brengen, dan kan dit in de loop van enkele decennia zo'n sterke ontwikkeling worden dat mensen hun gezond verstand niet meer gebruiken.
Anthony William in Medical Medium
De missionaris en de politieke agitator werken met hetzelfde psychische apparaat van propaganda.() Verwondert het u, dat propaganda het grote middel is van elk regime, om aan het roer te komen of zich te handhaven.
Th. van Schelven in 'Wat maakt u van uw leven’. 1937
‘Propaganda moet altijd simpel en herhalend zijn. Op de lange termijn zullen bij de pogingen om de publieke opinie te beïnvloeden alleen resultaten geboekt kunnen worden door de man, die in staat is om problemen te reduceren tot simpele zaken en die de moed heeft om deze altijd te blijven herhalen in deze vereenvoudigde vorm’.
Joseph Goebbels
“De meest briljante propagandistische techniek zal geen succes opleveren, tenzij het wordt beperkt tot een paar punten die voortdurend worden herhaald.”
Joseph Goebbels
“Denk aan de pers als een groot toetsenbord waarop de overheid kan spelen."
Joseph Goebbels
Marlies Dekkers en Ad Verbrugge over massa beïnvloeding
Op 12 maart 2020 stond ik in een net pak klaar om naar een bijeenkomst voor de uitverkiezing van de vrijwilliger van het jaar te gaan. De pandemie breekt uit en alles worden afgelast. Na een paar dagen, waarin ik het nieuws op de voet volg, krijg ik een unheimisch gevoel. Er klopt iets niet. Als journalist heb ik geleerd om hoor en wederhoor toe te passen, maar ik lees daar niets over.
Vervolgens kwam het nieuws van de Huisarts in Meijel die een remedie voor Covid had gevonden. Dat werd door de officiële instanties tegengesproken en zelfs verboden, hetgeen me hogelijk verbaasde. Een arts die geen werkzaam middel mocht voorschrijven! Is een arts daar dan niet vrij in? Maanden later werd dat met enige restricties toch gerectificeerd. Maar niettemin:
Op medischcontact.nl:
Artsen die (hydroxy)chloroquine of ivermectine voorschrijven tegen covid-19 krijgen daarvoor vanaf nu een boete van maximaal 150.000 euro opgelegd door de inspectie. Het kan daarbij ook gaan om andere medicijnen die buiten de richtlijnen om worden voorgeschreven. De IGJ roept apothekers op melding te doen. (Dat heette in de oorlog ‘kopgeld’.)
In de 20e eeuw maakte de medische wetenschap grote doorbraken op het gebied van virusziekten maar die werden allemaal onder het tapijt geveegd. Omdat er geen financiële middelen waren om deze ontdekkingen naar een hoger plan te tillen, werden de artsen in kwestie buitenspel gezet, terwijl hun bevindingen met betrekking tot bepaalde virussen grotendeels werden genegeerd.
Anthony William in Medical medium
Vervolgens werd Maurice de Hond weggezet. Hij was zogenaamd geen deskundige, terwijl dat juist zijn vakgebied is. Hij beweerde dat vooral aerosolen de oorzaak waren van het overbrengen van het virus. Dat werd door het RIVM ontkent. In juni lanceerde de Hond het plan om alle scholen te voorzien van de juiste luchtzuiveringsapparatuur. Er werd niets mee gedaan tot in februari 2022.
Zo'n 60 artsen door inspectie aangesproken op onjuiste informatie over corona.
Zestig in Nederland opgeleide artsen die onjuiste informatie verspreiden? Dat stinkt. Intussen heb ik tal van artsen gevonden die op goede gronden een afwijkende mening hebben. In Nederland is het een goede gewoonte - ik heb niet voor niets bij de Gelderlander als verslaggever gewerkt - om hoor en wederhoor toe te passen. Maar daar vind ik niets van terug, noch op tv nog in de kranten. Wij worden geïndoctrineerd!
Ik vind het een kwalijke en onbegrijpelijk zaak dat in ons zogenaamde democratische land geen enkel weerwoord wordt gehoord in de media. Toch heb ik altijd als journalist, hoor en wederhoor geleerd en toegepast. Nog maar kortgeleden na het regeringsakkoord, kwamen de oppositiepartijen ruimschoots aan het woord. Door deze gebeurtenissen heb ik, samen met veel andere kritische mensen van hoog tot laag, geen vertrouwen meer in het beleid van onze regering. Hugo de Jonge heeft de ongevaccineerden verschillende keren als de oorzaak van nieuwe uitbraken genoemd en weggezet als egoïsten die alleen aan zichzelf denken. Dat is ronduit schandelijk, want het is niet waar. ‘Doe het dan voor een ander’, was de slinkse manier om mensen alsnog te bewegen zich te laten inenten. Met hetzelfde doel wordt de corona pas ingevoerd. De Jonge gaf daarmee een aanzet tot de tweedeling in de maatschappij.
Onze wettelijke grondrechten worden met de voeten getreden.
70.000 hebben aangifte gedaan tegen Hugo de Jonge. Met die aangifte is nog steeds niets gedaan.
Maurice de Hond heeft telkens weer aangetoond dat er met de zogenaamde bewijzen - lees cijfers - wordt gesjoemeld.
Berichten die niet in overeenstemming zijn met de uit Den Haag geventileerde mening, lees en zie je niet terug in de nieuwsmedia. Als een bericht ook maar enigszins riekt naar een afwijkende mening, verschijnt op Facebook een bericht dat je juiste informatie over Covid op de site van het RIVM of de Rijksoverheid kunt vinden.
Op sociale media als Facebook en YouTube worden organisaties zoals ‘Artsencollectief’ verwijderd. Dat is censuur. In de oorlog waren er ondergrondse bladen zoals De Waarheid, Het Parool en Vrij Nederland. Daardoor zijn blckbx.tv , Café Weltschmerz en De Nieuwe Wereld en andere organisaties hun eigen kanalen gestart en is sociaal mediakanaal Telegram, waar niet wordt gecensureerd, een hype geworden.
De vergelijking van de corona maatregelen en de Holocaust mag niet gemaakt worden volgens de reguliere media en de politiek.
Het is kennelijk een taboe om vergelijkingen met de jaren dertig, de oorlog en de Holocaust te trekken. Dat taboe heeft met twee factoren te maken. Enerzijds is het een reactie op de overdaad aan die vergelijkingen in vooral de zeventiger en tachtiger jaren. Te pas en vooral te onpas werden oorlog en Holocaust van stal gehaald om te waarschuwen tegen bepaalde politieke en maatschappelijke ontwikkelingen in die jaren (ook de Anne Frank Stichting heeft zich indertijd niet altijd kunnen losmaken van die tijdgeest). Wie herinnert zich niet Hans Janmaat en zijn Centrumpartij als opmaat voor een nieuw Auschwitz? Anderzijds wordt het taboe geschraagd door vak historici. Zij worden niet moe te verklaren dat de geschiedenis zich vooral lijkt te herhalen in de ogen van degenen die er geen verstand van hebben. Het kost niet veel moeite om beide factoren na te voelen. De verschillen tussen toen en nu zijn vaak groter dan de overeenkomsten en iedereen die de jaren zeventig en tachtig heeft meegemaakt zal het vaak buitenproportionele karakter van de vergelijkingen uit die tijd herkennen. Maar zijn we niet doorgeschoten in onze terughoudendheid de jaren dertig en veertig als vergelijkend perspectief te hanteren? Hoe verhoudt die terughoudendheid zich bijvoorbeeld tot het educatieve belang van ‘het leren van de oorlog’, dat breed gedeeld en gestimuleerd wordt. Waarom zouden we moeten leren van een periode als die vooral verschilt van de eigen tijd? Het antwoord is simpel: omdat we te maken hebben met mensenwerk, met patronen in ons denken en handelen die niet uniek zijn voor de jaren dertig en niet uniek zijn voor nu. Ze manifesteren zich in de taal en het gedrag van individuen, van groepen individuen en uiteindelijk ook in politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze gaan over identiteitsvragen, over het beeld dat we van onszelf en van anderen vormen en de vooroordelen en stereotypen die daarbij een rol spelen, over de neiging om in groepen te denken. Bij het leren van de oorlog gaat het niet om een analogie in historische uitingsvormen, althans niet in eerste instantie, maar om het simpele besef dat in alle eenvoud zo overtuigend is verwoord door de Italiaanse schrijver en Holocaust-overlevende Primo Levi: ‘het is gebeurd en dus kan het weer gebeuren’.
De experimentele injecties die door Moderna en Pfizer op de markt worden gebracht, hebben niets te maken met conventionele vaccins. De voor- en nadelen van de mRNA-vaccins.
Het grote probleem met mRNA-vaccins is dat de menselijke biochemie ongelooflijk complex is en dat de lichaamssynthese van tienduizenden verschillende eiwitten opmerkelijk delicaat is en gemakkelijk uit balans kan worden gebracht. Veel mensen realiseren zich dit niet, maar eiwitten zijn niet alleen structurele componenten van het lichaam (zoals spierweefsel), ze zijn ook boodschappers (zoals hormonen), transportvoertuigen, enzymen, antilichamen en vele andere soorten moleculen die nodig zijn voor het goede gezondheid.
Het injecteren van het lichaam met mRNA-strengen – die in wezen instructies voor eiwitsynthese zijn – zou in theorie catastrofale onbedoelde gevolgen in het lichaam kunnen veroorzaken, waaronder het veroorzaken van destructieve, zichzelf versterkende feedbackloops die ofwel de noodzakelijke eiwitsynthese verminderen of een op hol geslagen overmatige eiwitsynthese veroorzaken. Deze bijwerkingen kunnen mogelijk leiden tot ten minste vijf negatieve resultaten:
1) Plotseling ontstaan van auto-immuunziekten die ervoor zorgen dat het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen cellen aanvalt. (Zie hieronder meer details.)
2) Verhoogde ontsteking in het lichaam, resulterend in een hyperontstekingsreactie bij sommige mensen, leidend tot secundaire effecten zoals neurologische schade, orgaanfalen of kanker. Dit wordt ook wel een “versterkte” ontstekingsreactie genoemd.
3) Een verhoogd risico op bloedstolling als reactie op mRNA-strengen die in het bloed circuleren buiten de lichaamscellen. Dit kan leiden tot mogelijk fatale episodes van een beroerte of ernstige cardiovasculaire voorvallen.
4) Immuunrespons-interferentie als gevolg van de aanwezigheid van onbedoelde RNA-fragmenten die worden omgezet in onbedoelde eiwitten, wat leidt tot een breed scala aan mogelijke negatieve resultaten, waaronder moleculaire tekortkomingen die kunnen resulteren in verschillende ziekten en syndromen, waaronder hormonale / endocriene stoornissen, onvruchtbaarheid, hart- en vaatziekten, neurologische aandoeningen en nog veel meer.
5) In het geval van zelfreplicerende mRNA-vaccins die virale componenten gebruiken, een onvermogen om een op hol geslagen proces dat uit de hand loopt in het lichaam, te stoppen. Dit zou theoretisch kunnen gebeuren wanneer de mRNA-fragmenten in cellen worden gepusht via bijvoorbeeld virusreplicondeeltjes (VRP) of door andere virale toedieningsmethoden te gebruiken die afhankelijk zijn van virale replicatiemachines. Aan de andere kant zorgen zelfreplicerende mRNA-vaccins ervoor dat injectiedoses ongelooflijk klein zijn, aangezien het mRNA-coderende materiaal zelfreplicerend is, en dit zou kunnen leiden tot veiligere vaccins met veel kleinere doseringsvereisten in vergelijking met traditionele vaccins.
Naast deze vijf grote risico’s zijn er ook enorm belangrijke vragen over mRNA-vaccins en enkele van de problemen die ze in het lichaam kunnen tegenkomen:
1) Wat gebeurt er als de gewenste eiwitvouwing misgaat? Zonder de juiste vouwing bereiken de eiwitten nooit hun gewenste functionaliteit. In het geval van antigenen zou onjuist vouwen de structuur onbruikbaar maken en geen immuniteit verlenen. De mRNA-vertaling in een eiwit is slechts een deel van het proces van het opbouwen van een eiwit. Het “vouwen” van het eiwit is een ander groot deel. Misschien is dit al opgelost door de zeer bekwame wetenschappers die aan dit platform werken, maar het is een vraag die verder onderzoek verdient.
2) Hoe worden de antigenen die in de cel worden geproduceerd efficiënt naar het buitenmembraan van de cel getransporteerd? Dit antwoord lijkt vol vertrouwen te worden beantwoord door experts op dit gebied, maar het roept een tweede reeks vragen op over de permeabiliteit van celmembranen waarvan we al weten dat deze wordt veranderd door elektromagnetische blootstelling van bronnen zoals 5G-signalen van celtorens. Met name zijn onderzoekers van mRNA-vaccins zich terdege bewust van het fenomeen dat bekend staat als “elektroporatie”, omdat het wordt gebruikt naast “genpistool”-benaderingen in een poging om zelfreplicerende RNA-ladingen in cellen in te brengen, zoals u kunt zien in deze studie over mRNA. vaccins.
3) Wat gebeurt er als de mRNA-fragmenten gefragmenteerd raken en slechts gedeeltelijke instructies aan de ribosomen worden geleverd, wat resulteert in vertaling van gedeeltelijke eiwitten? Dit zou er in theorie voor kunnen zorgen dat het lichaam deze gedeeltelijke eiwitten ziet als pathogene indringers, zelfs wanneer delen van die eiwitten passen bij kritische moleculen die het lichaam nodig heeft, zoals hormonen of enzymen. Het eindresultaat zou kunnen zijn dat het immuunsysteem wordt geactiveerd tegen de lichaamseigen noodzakelijke moleculen of cellen. Met andere woorden, dit is het auto-immuunziekte-scenario dat in de bovenstaande lijst wordt genoemd, en het opent een doos van Pandora met catastrofale gevolgen die misschien onmogelijk te voorzien zijn.
4) Hoe kunnen mRNA-vaccins kwaadwillig worden bewapend als een ontvolkingsplatform om globalistische doelen van ontvolking via gedwongen onvruchtbaarheid te bereiken? Als mRNA kan coderen voor de synthese van elk gewenst eiwit, is het eenvoudig om het platform te gebruiken om hormoonachtige antigenen te bouwen die het menselijk lichaam zouden “leren” om specifieke hormonen aan te vallen die nodig zijn voor voortplanting en zwangerschap. Dit zou op zijn beurt resulteren in wijdverspreide vrouwelijke onvruchtbaarheid, waardoor globalistische ontvolkingsdoelen worden bereikt door vaccin-geïnduceerde “auto-immuun onvruchtbaarheid”.
Producenten van mRNA-vaccins zeggen ongetwijfeld dat al deze risico’s kunnen worden beperkt. Hoewel dat misschien waar is na misschien 40 jaar van onderzoek en beproevingen, schreeuwt de complexiteit van het lichaam om aanvullend langetermijnonderzoek op dit platform – misschien nog eens 25 jaar extra – en dan niet een overhaast vaccin dat dierproeven overslaat en vele jaren van typische veiligheidsonderzoek in slechts een paar maanden afraffelt.
Belangrijk is dat veel van de theoretische bijwerkingen van een mRNA-vaccin pas maanden of jaren na de eerste injectie duidelijk zullen worden. Deze bijwerkingen zijn waarschijnlijk systemisch, niet acuut, en zouden niet duidelijk worden in kortdurende klinische onderzoeken. Dit is een cruciale kwestie om te begrijpen, aangezien mRNA-vaccins momenteel door korte klinische onderzoeken gehaast worden ingebracht, waardoor de mogelijkheid open blijft van onbedoelde bijwerkingen op de lange termijn die niet werden verwacht door vaccinfabrikanten of FDA-regelgevers.
Hier is een samenvatting van de huidige situatie met mRNA-vaccins, met dank aan de University of Cambridge en haar phg Foundation:
Er moet nog veel werk worden verzet voordat mRNA-vaccins standaardbehandelingen kunnen worden. In de tussentijd hebben we een beter begrip van hun mogelijke bijwerkingen en meer bewijs van hun werkzaamheid op lange termijn nodig. Met andere woorden, mRNA-vaccins hebben een zeer grote belofte op de lange termijn, maar ze zijn nog lang niet klaar voor grootschalige commerciële productie en toediening aan miljarden mensen, ook al lijkt dat het doel te zijn van de bedrijven Pfizer en Moderna en al die anderen die streven naar een snelle vaccinatiereactie op de coronaviruspandemie.
Enkele van de bekende risico’s van mRNA-vaccins zijn:
– de mogelijkheid dat mRNA-fragmenten, via een momenteel onbekend proces, de celkern binnendringen en het genoom van de gastheer veranderen. mRNA-vaccinbedrijven beweren momenteel dat dit onmogelijk is, maar de geschiedenis van de geneeskunde staat vol met voorbeelden van arrogante wetenschappers die catastrofale aannames doen over het menselijk lichaam die te optimistisch bleken te zijn.
– omdat mRNA-fragmenten instructies coderen voor eiwitsynthese in het lichaam, kunnen mRNA-vaccins worden gebruikt om het lichaam te injecteren met ladingen van andere eiwitten van “Trojaanse paarden” die bedoeld zijn om een lange lijst van schadelijke effecten bij menselijke gastheren uit te voeren, waaronder onvruchtbaarheid. Dit is cruciaal om op te merken omdat de WHO vaccins die aan jonge vrouwen in Afrika worden toegediend, heeft goedgekeurd. Vaccins die HCG bevatten, een chemische stof voor onvruchtbaarheid die is ontworpen om wereldwijde ontvolking te helpen bewerkstelligen. Aangezien veel van de meest bekende voorstanders van vaccins ook voorstanders van ontvolking zijn, kan de exploitatie van het mRNA-platform om onvruchtbaarheid of versnelde sterfgevallen te bereiken niet buiten beschouwing worden gelaten.
– sommige soorten mRNA-vaccins – “zelfversterkend” genoemd – injecteren het lichaam met “virale replicatiemachines” om het lichaam te dwingen de gecodeerde eiwitten gedurende een langere periode te blijven repliceren, waardoor het onmogelijk wordt om het proces nadat een injectie heeft plaatsgevonden, te stoppen.
– de immuunrespons kan veel groter zijn dan bedoeld, aangezien het lichaam de geïntroduceerde mRNA-fragmenten ziet als bewijs dat het lichaam wordt aangevallen door een ziekteverwekker. “Onbedoelde effecten: de mRNA-streng in het vaccin kan een onbedoelde immuunreactie uitlokken”, legt de phg Foundation (University Of Cambridge) uit. En zoals Stephane Bancel, CEO van Moderna, zei tijdens een TEDxBeaconStreet-conferentie in 2013:
“mRNA zorgt voor een immuunrespons. Waarom? Omdat een virus is gemaakt van mRNA. Net als de griep. Dus als we mRNA bij een patiënt injecteren, wat gebeurt er dan? Je lichaam denkt dat je maar de griep hebt. En het is niet erg goed voor ons medicijn, omdat je alle symptomen van griep kent. Niet super aardig… en het probleem van een zeer hoge dosis, terwijl dat door je lichaam gaat, is dat het een heleboel bijwerkingen kan hebben.”
– er bestaat een zeer bekend risico dat mRNA-materiaal dat in het lichaam wordt geïntroduceerd auto-immuunreacties kan veroorzaken, waarbij de lichaamscellen in wezen zijn geprogrammeerd om andere gezonde cellen aan te vallen. In “mRNA-vaccins – een nieuw tijdperk in vaccinologie”, gepubliceerd in Nature Reviews Drug Discovery in 2018, geschreven door Norbert Pardi en collega’s, valt het volgende te lezen:
“… recente onderzoeken bij mensen hebben matige en in zeldzame gevallen ernstige reacties op de injectieplaats of systemische reacties voor verschillende mRNA-platforms aangetoond…
Een mogelijke zorg zou kunnen zijn dat sommige op mRNA gebaseerde vaccinplatforms54,166 krachtige interferonresponsen (type I) induceren, die niet alleen in verband zijn gebracht met ontstekingen maar mogelijk ook met auto-immuniteit.
Een ander potentieel veiligheidsprobleem zou kunnen voortvloeien uit de aanwezigheid van extracellulair RNA tijdens mRNA-vaccinatie. Van extracellulair zuiver RNA is aangetoond dat het de permeabiliteit van dicht opeengepakte endotheelcellen verhoogt en dus kan bijdragen aan oedeem. Een andere studie toonde aan dat extracellulair RNA de bloedstolling en pathologische trombusvorming bevorderde … “
Samengevat komt het er op neer dat het hebben van RNA dat in het bloed ronddreef, buiten de cellen – zo worden mRNA-vaccins toegediend – bloedstolling veroorzaakte, wat toevallig ook een van de dodelijke bijwerkingen is van COVID-19 zelf. Auto-immuunreacties zijn ook opgemerkt in het onderzoek.
Myocarditis is een ontsteking van de hartspier. De ontsteking ontstaat meestal door een virus. Als het hart door de ontsteking erg beschadigd is, kunnen al binnen enkele weken na de koorts klachten van hartfalen of ritmestoornissen ontstaan.
Lees verder en ook
Deze teksten komen sindsdien op mijn pad. Let vooral op de jaartallen:
‘In 1917 hield de grondlegger van de antroposofie Rudolf Steiner een toespraak waarin hij waarschuwde: ‘De ziel zal door een medicament worden afgeschaft. Men zal vanuit het oogpunt van de ‘gezondheid’ een vaccin vinden waardoor ons organisme al op zo jong mogelijke leeftijd en liefst direct na de geboorte, zo wordt bewerkt, dat dit menselijke lichaam niet op de gedachte komt dat er een ziel en een geest bestaan. – Zo scherp zullen de beide wereldbeschouwelijke stromingen tegenover elkaar komen te staan. De ene stroming zal er over nadenken hoe er begrippen en ideeën gevormd kunnen worden die de echte werkelijkheid, de werkelijkheid van de geest en de ziel, weerspiegelen. De anderen, navolgers van de huidige materialisten, zullen een vaccin proberen te vinden dat het lichaam ‘gezond’ maakt, dat wil zeggen het lichaam zo maakt, dat het door de toestand waarin het verkeert niet meer spreekt over zotte dingen als ziel of geest, maar ‘gezonde’ praat ophangt over de krachten die in machines en scheikundige processen leven en die in een planetaire nevel planeten en zonnen voortbrengen. Dit zal door lichamelijke ingrepen teweeg worden gebracht. De materialistische artsen zullen met de taak worden belast om de ziel uit de mensheid uit te drijven.’
Dit schrijft Ad Broere in zijn nieuwsbrief:
Wij kunnen niet leven in een orde waarin zoals Steiner heeft gezegd de ziel uit de mensheid wordt verdreven en we willen niet worden gedwongen tot het ondergaan van lichamelijke ingrepen die dit bewerkstelligen. Stel je voor: al decennia lang wordt er in laboratoria gezocht naar een methode om via het RNA processen in het lichaam van de mens te kunnen sturen. Steeds weer stuitte men erop dat dit messenger-RNA (mRNA) werd afgebroken zodra het in het lichaam werd gebracht.
Logisch zou Nobelprijswinnaar Luc Montagnier zeggen, want de natuur of het biologisch organisme accepteert geen laboratorium knoeiwerk. Zo denkt de materialistische mens er echter niet over. Die gedraagt zich als de tovenaarsleerling in het verhaal van Goethe. Daarom hebben we na tientallen jaren van falen plotseling een manier bedacht om het boodschapper RNA in de cellen te brengen voordat het wordt afgebroken. Dit is door het te verpakken in een vetbolletje (lipide). Het vetbolletje lost op in de cel en het mRNA kan zijn werk doen. Dit is de gedachte en in minder dan een jaar tijd met alleen tests op de werking en op de bijwerkingen op korte termijn was het ‘vaccin’ productie klaar.
Dat die tests bovendien onder de meest gunstige omstandigheden werden uitgevoerd is vanzelfsprekend, want de drang bij de tovenaarsleerling om met Het Geneeskrachtig Molecuul snel op de markt te komen is groot. Gedreven bij een aantal door winzucht, bij de tovenaarsleerlingen door idealisme en ambitie en bij de enkelen die bekend zijn met het programma, om vaart te maken met het uitdrijven van de ziel. De manier waarop de berichtgeving over bijwerkingen wordt gestuurd, bewijst dat men vastbesloten is, dwars door de grenzen van ethiek en Code van Neurenberg heen, dit project tot een wereldwijd succes te maken en als het aan hen ligt dan zal het niet bij die ene prik of twee prikken blijven.
Drugsgebruik, een ziekte van de Ziel
In hun niet aflatende ijver om aan te tonen dat er geen God, geen voorzienigheid, geen Hemel, geen enkele hoop op een leven na de dood is, hebben de materialistische denkers juist datgene ontkend wat aan het menselijk bestaan zin geeft: de werkelijkheid van de Ziel en de Geest. Zij hebben beweerd dat de godsdienst "opium van het volk" is en dat de mens om gelukkig te zijn genoeg heeft aan voedsel, onderdak, studeren en het stichten van een gezin. Maar wat gebeurt er in werkelijkheid? Ook al heeft hij zijn lichaam, zijn hart en zijn verstand alles gegeven waar deze om vroegen, toch is de mens niet voldaan. Dat kunnen we dagelijks om ons heen zien. En waarom is hij niet bevredigd? Omdat hij verzuimd heeft de ziel en de geest te voeden die ook honger en dorst hebben, en bijgevolg protesteren! Vandaar dat de toenemende verspreiding van verdovende middelen over de hele wereld, vooral onder de jeugd, een waarschuwing inhoudt. Want zo tracht de ziel haar behoeften kenbaar te maken: zij verstikt en bedient zich van verdovende middelen om zich te bevrijden. De mens moest zich zo nodig ontdoen van die opium die godsdienst heet! Nu krijgen we te maken met marihuana, heroïne, cocaïne… Is dat beter?
De ziel heeft behoefte aan de oneindige ruimte, en wanneer ze zich beperkt, verstikt voelt, probeert ze op alle mogelijke manieren te ontsnappen.
Alcohol en verdovende middelen lenen zich daartoe omdat ze in staat zijn de ziel uit het fysiek lichaam te verdrijven en zij geven haar, althans voor een ogenblik, de illusie van vrijheid en van ruimte. Dus omdat die arme jeugd niet weet hoe ze die behoefte tot ontvluchten van hun ziel kunnen bevredigen, gebruiken ze verdovende middelen. Maar dit biedt geen oplossing, want via een dergelijke stof dient men altijd een chemisch element aan zijn lichaam toe, terwijl de behoefte om te vluchten juist afkomstig is van de ziel en niet van het lichaam.
De druk is een aanwijzing dat de ziel erom vraagt in de oneindige ruimte te reizen, maar het verdovend of hallucinerend middel kan niet aan de behoefte van de ziel voldoen en vernietigt bovendien het lichaam. Daarom raad ik niemand aan drugs te gebruiken, onder geen enkel voorwendsel. Juist met spirituele middelen moet men de vreugde, de geestverruiming, de vrijheid en de volheid zoeken. De echte adepten van de inwijdingswetenschap rekenen op niets van buitenaf, zij weten de God in henzelf alle mogelijkheden, alle rijkdommen en alle stoffen uit alle laboratoria heeft gelegd. Daar moet men deze dus zoeken. Dit is zeker een zaak van lange adem, die dagelijks om inspanningen vraagt, maar het loont de moeite. Het voedsel dat u verzamelt in de sublieme gebieden van de ziel en de geest, verzadigt u dagenlang.
Want er bevinden zich op het goddelijk vlak elementen, die zo rijk zijn dat het gevoel van vervulling u niet meer verlaat, als u daar eenmaal van geproefd hebt.
Niets kan u deze gewaarwording van onmetelijkheid en eeuwigheid ontnemen.
Emilie Meijers
Dit schreef Bernhard Lievegoed in 1992 op zijn sterfbed in ‘Over de redding van de ziel’ .
De aanvallen op het antroposofische werk, in welke stroming dat werk ook staat, zullen heel grof worden. In de medische beweging zal het syndicaat van de farmaceutische industrie, die over miljarden beschikt, met sociaal geweld bepaalde producten de wereld indrukken en andere producten juist tegen houden. Ook producten waarvan bekend is dat ze schadelijk zijn voor mensen, zullen willens en wetens worden gepromoot. De farmaceutische industrie zal alles op alles zetten om de antroposofische geneeskunde monddood te maken.
Dit schreef Rudolf Steiner op - 5 mei 1914 over angst:
Wanneer je niets anders kunt bedenken voor jezelf, dan angst voor de ziektes welke zich rondom jou afspelen in een epidemisch verlopende ziektehaard, en in de nacht gaat slapen met deze gedachten aan angst, dan worden onbewuste nabeelden en beeldkrachten doordrenkt van angst, in de ziel geschapen. En dit is een goede bedding, waarin ziektekiemen zich kunnen nestelen, gedijen en een prettige voedingsbodem vinden.
Daarover vond ik het volgende:
Is er een angst epidemie gaande?
Een Youtube-essay: We denken onszelf veel banger dan nodig is.
Je moet de moed hebben om standvastig te zijn in moeilijke situaties en je niets aantrekken van de kritiek van geleerde en ongeleerde mensen.
Th. van Schelven in 'Wat maakt u van uw leven’. 1937
Uit Nieuwsbrief van Ad Broere 2022-02
Het geloof in een mensheidsbedreigende ziekte is er een voorbeeld van. Ratio en feiten doen er in verband met covid al twee jaar niet meer toe, omdat de emoties - vooral angst - het compleet hebben overgenomen. Heel veel mensen geloven in het virus en inderdaad, het geloof wordt bevestigd door gebeurtenissen die zorgvuldig gedoseerd en geselecteerd via de media tot ons komen. Covid laat eveneens duidelijk zien dat wij onze soevereiniteit uit handen geven aan autoriteiten, die het zeggen te weten en allemaal te overzien. Autoriteiten die claimen ons uit het gevaar te kunnen leiden als we ons maar aan de maatregelen houden die zij ons opleggen. Je zou kunnen zeggen dat er steeds meer mensen zijn, die het spel doorhebben. Zij laten zich dan toch niet leiden door het covid geloof? Het sluwe aan geloofssystemen is echter dat je ook als je met argumenten tegen het geloof in verzet komt, je toch nog steeds met datzelfde geloof verbonden bent. Als je je vrijheid terug wilt en als je een einde wilt aan de covidpas, dan neem je het spel dat met ons wordt gespeeld op een bepaalde manier nog steeds serieus. Als je een bepaalde tijd in een omgeving zou zijn en met mensen voor wie het virus geen enkele rol speelt, dan vergeet je al snel dat er zoiets is als covid. Dan is het ook niet nodig om ‘door de truckers te worden gered’, want ook dat is in feite een geloof. Het bijzondere van geloven is ook dat degenen die het geloofssysteem regisseren naar eigen inzicht veranderingen kunnen aanbrengen, zoals het plotseling laten verdwijnen van het virus.
Nu over de pandemie. Jazeker, er heerst een pandemie. Dat betekent dat er veel mensen zullen sterven. Met name diegenen met een kwetsbare gezondheid door ouderdom of een ongezonde levensstijl. Ik maak dus ook een redelijke kans om naar een leven zonder haat en nijd en tegenstellingen te gaan. Ik heb de verhalen over verschillende pandemieën op internet gelezen. Het deed me denken aan mijn tijd op Terschelling, waar vanwege het overschot en gebrek aan natuurlijke vijanden myxomatose uitbrak bij konijnen. De dieren die het overleefden vormden de nieuwe generatie, of zoals Prof. Dr. Ger Rijkers zegt in Margret 47: “Jij (jouw lichaam is) bent er alleen omdat (de lichamen van ) jouw voorouders de pest en andere infecties overleefden”.
De dood is de enige zekerheid in ons leven. “De dood komt je niet op een van bovenaf bepaald moment halen, maar op het moment dat je datgene hebt volbracht waar het in jouw leven om ging.” schreef Petra Weeda lang geleden in Jonas.
Georg Grimm schreef:
“Denk veel aan de dood en denk eraan, dat je in de dood slechts je oude zieke lichaam aflegt zoals je oude kleren wegdoet, om in een hemelse wereld een nieuw en mooier en zuiverder lichaam te ontvangen te midden van gelukzalige wezens. Denk ook vaak aan dat hemelrijk. Dat zal dan in je de zielsverwantschap doen ontstaan met dergelijke hemelrijken, waardoor je in een ervan zult aankomen. Wanneer je jouw geest vult met dergelijke gedachten, hoe kun je dan nog somber zijn of zelfs in tranen uitbarsten? Veeleer zal nu reeds een stille blijdschap je vervullen en zul je jouw ziekte berustend dragen, wat ook de afloop moge zijn. Wat kan er dan anders gebeuren dan dat je, zo denkend als ik je geraden heb, in een hemelse wereld aankomt? En daarvoor ben je bang en huil je? Je moet je verheugen en dat kun je ook, als je mijn voorschrift opvolgt. Alle mensen, alle wezens in het algemeen, moeten sterven, ook een hooggeplaatste moet sterven. En dan winden de mensen zich op bij dergelijke gedachten. Wind jij je ook op, wanneer ‘s avonds de zon ondergaat? En waarom niet? Wat hindert het, morgen komt ze aan de horizon weer op. Zo gaan ook wij in de dood slechts onder, om spoedig in een nieuwe gestalte weer op te staan. Ik denk feitelijk sedert jaren onophoudelijk aan de dood en word daarbij innerlijk steeds tevredener.”
Lange lijst van “plotseling” overleden of ernstig zieke sporters
Onverklaarbare oversterfte
Het virus of de maatregelen: wat hebben we vooral te vrezen dit najaar? met Theo Schetters
https://cafeweltschmerz.nl/videos/the-cure-met-erik-boomsma/
You can fool all the people some time but you cannot fool all the people all the time.
Abraham Lincoln
VAN 1 JANUARI TOT 19 JUNI 2020, STIERVEN WERELDWIJD DOOR:
besmettelijke ziektes 6.071.750 MENSEN
kinderen onder 5 jaar (ondervoeding, armoede) 3.555.104 MENSEN
roken 2.238.200 MENSEN
HIV 786.352 MENSEN
Zelfmoorden: 501.551 MENSEN
Malaria 458.791 MENSEN
O dat is wel erg zeg, maar het leven gaat door, nietwaar?
Covid-19 457.933 MENSEN
Zo veel? Dan moeten we echt wel de wereld stilleggen en alles op slot zetten en vooral leven naar de drie geboden:
1. Wees BANG
2. Blijf BANG
3. Smeek om VACCINATIE
WHO in 2019: Tijdens de wintermaanden kan seizoensgriep tot 20% van de bevolking infecteren, afhankelijk van welke virussen circuleren, en kan aanzienlijke sterfte veroorzaken. Een recente studie wees uit dat wereldwijd tot 650 000 mensen sterven aan aandoeningen van de luchtwegen die verband houden met seizoensgriep per jaar,
Tot 19 juni 2020 werd 0,1% (1 op de 1000) van de wereldbevolking besmet verklaard met Covid-19 (8.674.000 op een wereldbevolking van 7,8 miljard mensen)
Waar zit ons nuchtere verstand?
Ik ben niet tegen vaccineren. Wat ik als arts alleen niet begrijp, is dat de hele bevolking gevaccineerd moet worden met een experimenteel vaccin voor een 'aandoening' waarvan je 99,8 % kans hebt om te overleven. En 80% van de mensen die geïnfecteerd is met COVID 19 hebben geen of milde symptomen en herstellen zonder verdere behandeling.
Ik kan het COVID 19 vaccin ook niet zien als een vaccin, zoals DKTP of BMR dat is. Het COVID 19 vaccin is een genetisch gemoduleerd product, dat ons genetisch materiaal verandert. Hoe? Ik heb geen flauw idee. Wel weet ik van een aantal mensen die het vaccin hebben genomen dat ik geen antistofvorming tegen Corona in het bloed zie naderhand, die het immuunsysteem normalerwijs na vaccinatie wel zou aanmaken.
Hoe zou het zijn als we dat we het COVID-19 vaccin bewaren voor mensen die echt risico lopen, zoals mensen met metabool syndroom en diabetes?
Astrid Vester Arts
Niemand heeft het recht om
van je te eisen dat je meedoet
aan een medisch experiment.
Niemand heeft het recht om jou
verantwoordelijk te houden
voor de gezondheid van anderen.
Niemand heeft het recht om jou
te discrimineren op basis van een
QR code.
Niemand heeft het recht om
jouw mond te snoeren omdat
jouw mening ze niet bevalt.
Niemand heeft het recht om
demonstraties te verbieden
omdat het even niet uitkomt.
Niemand heeft het recht
om lichamelijke nabijheid
te ontzeggen.
Vrijheid is keuze.
Vrijheid is onbezorgd.
Vrijheid is je eigen weg.
Vrijheid is ontdekken.
Vrijheid is ontmoeten.
Vrijheid is liefde.
© Willem Engel
WEES NIET BANG
Geen enkele maatregel kan jouw ziel knechten.
Geen mondkapje kan jouw mond snoeren.
Geen sluiting kan jouw zelfstandigheid breken.
Geen wet kan jou verbieden om van iemand anders te houden.
Jouw gedachten zijn altijd vrij.
Jouw lichaam is intelligent.
Jouw ziel is onsterfelijk.
Alleen de angst kan jou breken.
Angst verhindert je te praten.
Angst doet je hoop verliezen.
Angst vertroebelt de liefde.
Angst doet je twijfelen
aan je eigen wijsheid.
Geef jezelf wat niet
Opéén leider je kan geven.
Geef hoop, liefde en geloof.
Wees de leider die je niet
op televisie ziet. Wees de
leider met mededogen
die niemand een schaap,
imbeciel of hooligan noemt.
Wees de leider die hoop verspreidt,
die luistert naar alle stemmen
in het debat
Wees sterk, werk aan jezelf
en vind jezelf opnieuw uit
Vertrouw op je kracht,
je intelligentie en je
innerlijke wijsheid
Wees de leider die alle angst
uitademt. Want angst is
besmettelijker dan welk
virus dan ook.
© Geert Kimpen
Als je begrijpt wat er speelt en het gif niet genomen hebt, dan heb je de grootste psychologische oorlogsvoering in de menselijke geschiedenis overleefd.
Realiseer je je wel hoeveel tijd, bronnen, geld en moeite ze hierin gestoken hebben?
Ze hebben geprobeerd je te manipuleren, te brainwashen en te dwingen.
Ze hebben geprobeerd je bang te maken.
Ze hebben geprobeerd je je schuldig te laten voelen.
Ze hebben geprobeerd je om te kopen met cadeautjes.
Ze hebben geprobeerd je te verwarren, je te laten twijfelen aan de realiteit en aan je geestelijke gezondheid.
Ze hebben geprobeerd ervoor te zorgen dat je je
principes liet varen, je moraal en je waarden.
Het is ze zelfs gelukt de mensen waar je van houdt
en je vrienden tegen je op te zetten.
Bijna iedereen is er voor gevallen, maar JIJ niet.
Jij hebt jezelf niet opgegeven. Jij kwam in alle
situaties voor jezelf op en hield vol.
Blijf jezelf en hou vol!
© Lee Walters
Vertaald uit het Engels door Nicolette Vlaardingerbroek
Oh wat een druk
Oh wat een onrust
Wat een leugens
Wat een circus
Het is nu echt zo DUIDELIJK
Méér en méér mensen haken af
Méér en meer mensen zien en voelen
Dat het NIET klopt
Zie wat er gebeurt
Deze verborgen kracht
Toont NU haar WARE gezicht
Het gezicht van onderdrukking
Het gezicht van VERWOESTING
Het tij is aan 't keren
Méér en meer mensen zeggen NEE
Méér en meer mensen verzamelen zich
en zoeken kracht bij elkaar
Voel hoe
het hele bestaan
achter ons komt te staan
Voel hoe
het bloed door onze aderen stroomt
Vurig
Fel
Onstuimig
Krachtig
Want wij kiezen voor LEVEN
Voel hoe
het leven ons oppakt
Voel hoe
het leven onze harten vult
Met moed
Met passie
Met kracht
Het is niet te stoppen...
Deze wilde rit...
neemt ons mee...
© Greet Bamps
Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-75678563693730193922021-11-16T11:32:00.004-08:002021-11-16T11:33:55.110-08:00<p><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="376">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hashtag"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Unresolved Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Link"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman",serif;}
</style>
<![endif]--></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="tab-stops: -70.7pt -42.4pt -14.1pt 14.2pt 42.5pt 70.8pt 99.1pt 127.4pt 155.7pt 184.0pt 212.3pt 240.6pt 268.9pt 297.2pt 325.5pt 353.8pt 382.1pt 410.4pt 438.7pt;"><span style="font-family: "Verdana",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: NL;">‘In den Sevende Hemel’, vermeldt het uithangbord. Langzaam piepend zwaait
de reusachtige hemelpoort open. Bij het binnenkomen worden we ontvangen door
een onmiskenbare Petrusfiguur. Een door de eeuwen gegroefd gelaat, witte
golvende haren en een lange baard. Zijn blote voeten zijn gehuld in sandalen.
Zijn lichtblauwe tuniek wordt met een wit touw om zijn middel bijeengehouden.
Er klinkt bovenaardse muziek. Is het een engelenstrijkje of toch een product
van Philips of Sony dat deze hemelse klanken produceert? “Ik neem aan dat u
gereserveerd heeft en een onbevlekt blazoen heeft, anders mag ik u niet
binnenlaten”, klinkt een aangename bas. Nadat Petrus vorsend naar onze reactie
kijkt, begeleidt onze persoonlijke engelbewaarder voor de avond ons naar “het
Vagevuur”. Gemakkelijke fauteuils en een knappend vuur, doen onze laatste
pekelzonden in rook opgaan. Het aperitief is als een engeltje dat over je tong
piest. Dan wordt de kaart aangereikt, die vol staat met hemelse gerechten:
Jacobs ladder, Eva’s appel, Duivelsgebroed, Adams rib, het mandje van de Farao,
Kribbenbijter, Het laatste oordeel, Manna, Salomons oordeel, (Voor twee
personen, omdat het moet worden gedeeld). We kiezen voor een Jeruzalem salade,
een consommé van water uit de Jordaan en als hoofdgerecht Mozes staf. Een
gerecht dat vlammend aan een spies wordt binnengebracht door een vervaarlijk
uitziende gedaante met hoorntjes op het hoofd, een rood met zwarte kleed,
waaronder een lange staart en bokkenpoten uitkomen.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: -70.7pt -42.4pt -14.1pt 14.2pt 42.5pt 70.8pt 99.1pt 127.4pt 155.7pt 184.0pt 212.3pt 240.6pt 268.9pt 297.2pt 325.5pt 353.8pt 382.1pt 410.4pt 438.7pt;"><span style="font-family: "Verdana",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: NL;">Net als we aan de soep willen beginnen, klinkt er een steeds luider
gerinkel en wordt mijn droom wreed verstoord. Nog even in de wachtrij voor de
hemelpoort. </span></p>
<span style="font-family: "Verdana",sans-serif; font-size: 10.0pt; layout-grid-mode: line; mso-ansi-language: NL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL;">Kees </span><p> </p>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-19299194366279828572016-01-22T12:52:00.001-08:002021-11-16T19:59:19.897-08:00Koken bij De Wilg<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
Het moet ergens rond mei 2002
zijn geweest. Ik was nog maar kort afgezwaaid als leraar op de Technische
School De Boulevard in Arnhem na vijfentwintig jaar trouwe dienst.
Hoewel ik mijn tijd aardig kon vullen met mijn journalistieke
bezigheden, wilde ik de gaatjes vullen met vrijwilligers werk. Zo las
ik in onze onvolprezen Duivenpost dat er op De Wilg gezocht werd naar
iemand die een paar uurtjes van zijn vrije tijd wilde besteden aan
het bereiden van de maaltijd voor acht personen. Na een leven achter
de kookpotten in de horeca en het onderwijs, leek me dat een
uitstekende manier om voeling met mijn vak te houden. Na een
telefonische afspraak toog ik op weg naar de Dorth van Medlerstraat
waar De Wilg toen gevestigd was. Hoewel ik er nog geen twee minuten
vanaf woonde was het me in vijftien jaar nog nooit opgevallen dat die
aaneengeplakte huizen die wat verder van de weg aflagen het tehuis
voor een aantal verstandelijk gehandicapten vormden. Het liep al
tegen het donker toen ik na wat zoeken de deurbel vond. Het licht
ging aan en ik hoorde het gestommel van iemand die van de trap
afkwam. De deur ging open en ik werd verwelkomd met een paar
welgemeende vloeken, die een jongeman uitriep, terwijl hij langs mij
heen in het duister staarde. Druk met zichzelf in gesprek, verdween
hij weer en ging ik op onderzoek uit, onderweg enkele malen vergeefs
'hallo'roepend. Na enige tijd verscheen er een mevrouw, die me
meetroonde naar haar kantoor en me daarna wegwijs maakte. Toen ik de
keuken zag met een kloek gasfornuis een ruime spoelbak, werkbanken,
ovens en wat dies meer zei, werd ik ter plekke enthousiast. Het ging
maar over twee uurtjes, voor mij een peulenschil. Het was wel even
wennen in die beginperiode, zowel aan de bewoners als aan al die
verschillende dames die zich om beurten bekommerden om hun cliënten.
In de dichtstbijzijnde huiskamer werkte tegelijk met mij op de
donderdag Jolanda, die me onder haar hoede nam, later opgevolgd door
Marian met wie ik een innige platonische relatie onderhield. Al gauw
breidde de werkzaamheden zich uit van een uur of tien tot vijf uur.
Enkele van de cliënten hielpen met veel enthousiasme mee in de
keuken. Een van mijn hulpen schilde de aardappels zo minutieus dat er
van vijf kilo er nog twee en een halve overbleven. Zo zag ik ook de
liefde opbloeien tussen een dame en een heer. Wat moest ik daarmee
aan? Gelukkig wisten de begeleiders hoe ze zulke situaties in goede
banen moesten leiden. Op een keer stond er macaroni op het menu en
had ik me flink in de hoeveelheid vergist. 'Dat is geen enkel
probleem', kreeg ik te horen. 'Dan hoeft er niet gekookt te worden in
de andere huiskamer.' 'Is er dan nog een huiskamer? Of ik nu voor
acht of voor zestien man kook, dat maakt echt niets uit. Sindsdien
kookte ik voor zestien man. Ondertussen mocht ik ook zelf de inkopen
doen en ging ik op koopjesjacht. Ik ben aardig op de hoogte in welke
super je moet zijn voor bepaalde producten. Als ik aan het koken was,
had een van de bewoners een vrije dag en zat aan de ander kant van de
balie mijn verrichtingen gade te slaan. Hoewel hij slechts over een
beperkte woordenschat beschikt, begreep hij alles heel goed. Ik mocht
zijn aansteker lenen om de oven aan te steken en na een tijd wist hij
precies wanneer hij uit de huiskamer een lepel of vork voor mij moest
halen. 's Morgens voordat ik er was liep hij al te roepen; 'Kees
komt'. De begeleiders waren blij als ik er dan was en Jan tevreden
aan de balie zat. Als tegenprestatie voor zijn werkzaamheden, rolde
ik sjekkies voor hem. Een techniek die je nooit verleerd, ook al rook
je al jaren niet meer. Op het einde dronken we samen een alcoholvrij
biertje. Toen we naar de Meerkoetstraat verhuisden, bedacht ik me.
'Zou ik nog wel meegaan?' Er was geen aparte keuken meer. Er werd in
de huiskamer gekookt. Doordat er een combisteamer (apparaat waarin je
kunt koken, bakken, stomen en regenereren.) kwam, werd ik over de
streep getrokken. Door de combisteamer werd mijn werk een stuk
gemakkelijker en ging ik voor twee dagen koken en na een dagje pauze
weer voor twee dagen. Twee keer tweeëndertig maaltijden. De nieuwe
locatie bracht ook nieuwe ervaringen met zich mee. Ik kreeg veel meer
contact met de bewoners die me enthousiast begroeten als ik met de
boodschappen binnenkom. Precies op de dag van mijn 74ste verjaardag
liet mijn hartje weten dat ik het wat rustiger aan moest doen. Na
mijn revalidatie kook ik nu voor twee dagen in de week. Het is
geweldig leuk om dit werk te doen. Het heeft mijn blik op de wereld
verruimd. Samen maken de meiden die er werken een echt huis van de
bewoners van. Er worden heel wat extra uurtjes gestoken in de
persoonlijke begeleiding. Het is een feest om van zo'n team deel te
mogen uitmaken.
</div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv0SYYQjsdt1qZ45H94B6h0TwtKCOxnUA8FZe90l9qrCyHyVCQTUx2aFl2Ez241693lWdIF1L7o3akFASd1iwjdl7q81BIEpT3iREp5uFoC03ob6DLSEySKVFOSQFkaqEKHILqTXwlk1o/s1600/Afbeelding+056.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv0SYYQjsdt1qZ45H94B6h0TwtKCOxnUA8FZe90l9qrCyHyVCQTUx2aFl2Ez241693lWdIF1L7o3akFASd1iwjdl7q81BIEpT3iREp5uFoC03ob6DLSEySKVFOSQFkaqEKHILqTXwlk1o/s320/Afbeelding+056.jpg" width="320" /></a></div>
Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-44186963053402872612014-11-22T07:48:00.001-08:002021-11-16T20:03:45.972-08:00Help! Mijn broek past alweer niet!<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Montignac, Atkins, South Beach, Dr Phil,
Zone dieet, Slimfast, Weight Watchers, Waistline, Herbalife en niet te vergeten
onze eigen Sonja Bakker. Eerst geven we kapitalen uit aan het goede leven, om
later minstens zoveel pecunia te besteden om het er weer af te krijgen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">De geest is gewillig maar het vlees is
zwak. Dat staat ergens in de bijbel en ondanks die wijze raad zijn we er nog
maar weinig mee opgeschoten. Ik denk nog wel eens aan de tijd dat we vijftien
kilometer naar school fietste en ’s middags weer terug. Of de verhalen van mijn
schoonmoeder die dagelijks een uur liep om door de meester met een latje op de vingers te
worden getikt.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Thuis wachtte het snoeptrommeltje waar je
een snoepje uit mocht halen. ‘En beter waar èn tien procent. Alleen de
Gruyter’. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Vandaag de dag worden we op de televisie
doodgegooid met ‘lekkere en gezonde snacks’ en worden gezondheidsclaims
toegedicht aan allerlei zooi, waar je vooral een slecht gebit en dreinerige
kinderen die geen boterham of warme maaltijd willen eten, aan overhoudt. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Onze Lieve Heer laat geen beproeving
onbenut, om ons de goede kant op te krijgen. Je kunt tenslotte leren van je
fouten en zwakheden. En zo ploeteren we de kilo’s er weer af, om ze er
vervolgens weer even vlug aan te jojoën. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Totdat je in de spiegel kijkt, nadat je
onder de douche bent geweest. Een aanblik waar geen hond vrolijk van wordt. Op
het strand of zwembad troost je jezelf met nog dikkere medeschepselen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">De dokter meet je buikomvang en spreekt
vermanende woorden. De Eetmeter op je computer, waarschuwt met rode letters.
Tijd voor een drastische ommezwaai. Dagelijks 10.000 stappen met de
stappenteller en ’s morgens op de hometrainer, stepper en nog wat van die
apparaten. Geen dure diëten maar een eenvoudig boekje met dagelijkse recepten
wijst de weg. Met elke dag fruit en een frisse salade. Fijngesneden kool,
wortel en selderijreepjes, uit, knoflook, augurk, fijngehakte verse gember, wat
rozijnen, honing, peper, zout en zonnebloempitten eet je je buikje vol en
vliegen de kilo’s eraf. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Nu nog effe volhouden tot het streefgewicht
en dan volhouden. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Duim je mee? <o:p></o:p></span></div>
Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-24007859690163755472012-06-05T03:18:00.003-07:002012-06-05T03:19:21.025-07:00We zijn er!<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><b>19 mei</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPbwX_L66kHM_0izL4uAI6hZETb1jteZlTdKwwNZV-coF3mUJIuNgVLLXuAQfN58vIQa23wuvlimEjfSk5phtCCVrjgUDzq_l7WVRvWf84KyJ3Qkv7QCUB6YSeinJIeqDfCMfjYna7Vy8/s1600/Autobahn+%25280%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPbwX_L66kHM_0izL4uAI6hZETb1jteZlTdKwwNZV-coF3mUJIuNgVLLXuAQfN58vIQa23wuvlimEjfSk5phtCCVrjgUDzq_l7WVRvWf84KyJ3Qkv7QCUB6YSeinJIeqDfCMfjYna7Vy8/s320/Autobahn+%25280%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTzGYd9OfjQMDDFgaS8UxbaahMkirppgVnA8xSVC_alNY9_CLqN6s-Q3Zb61GmPgNCn_L_GqxbDitq1_dPXEwNy3iWK5xgS-sLDZ1PmC-ia_4MoOYAxKaajYoniDgTwKViByMPGxzDHC4/s1600/Rovinj+(0).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTzGYd9OfjQMDDFgaS8UxbaahMkirppgVnA8xSVC_alNY9_CLqN6s-Q3Zb61GmPgNCn_L_GqxbDitq1_dPXEwNy3iWK5xgS-sLDZ1PmC-ia_4MoOYAxKaajYoniDgTwKViByMPGxzDHC4/s320/Rovinj+(0).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rovinj</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZTkiFPF0BXVEjukaHivMwLdTgLBmAHJQtUffP6uwiVWgHQPqJOxlFbU72WbsQwphmhGRpbw1d8aRARUQYo7VFRU-NeYJu9gstMBfiVDe4L28ZEjaVkSv1VQ0RsUy4XB80DptrIWeN4fA/s1600/Rovinj+(5).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZTkiFPF0BXVEjukaHivMwLdTgLBmAHJQtUffP6uwiVWgHQPqJOxlFbU72WbsQwphmhGRpbw1d8aRARUQYo7VFRU-NeYJu9gstMBfiVDe4L28ZEjaVkSv1VQ0RsUy4XB80DptrIWeN4fA/s320/Rovinj+(5).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ria's favoriete 'boetiek'</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Nog 335 kilometer en dan zijn we op de plaats van bestemming. Kroatië beschikt over een mooi wegennet. Op de snelweg is het soms onduidelijk. Je wordt gewaarschuwd dat er een tol op komst is en vervolgens kun je zo door de poortjes heen rijden. Rond half drie komen we aan op Camping Vestar en even later komen ook Gré en Daan aan. Ons mobiel home heeft uitzicht op zee, tenminste als je goed je best doet! Gré en Daan zitten aan de overkant van de weg. Eerst zijn we druk met het uitpakken van de auto. Dan naar de Lidl – ja die hebben ze hier ook – om inkopen te doen. Van het Kroatisch begrijpen we niets, dus moeten we maar uitgaan op wat we zien. Thuisgekomen heb ik wat te eten gemaakt en hebben we een stukje de camping aan de zeekant verkend.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Morgen gaan we op stap.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><b>20 mei</b></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Op naar Rovinj (=rowin)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Rovinj is een Middeleeuwse stad. Het eeuwenoude centrum van de stad is ontstaan op een berg voor het vasteland. In 1763 werd de stad met het vasteland verbonden. Bovenop ligt de Euphemiakerk, waar alle wegen naartoe voeren. De straatjes zijn smal en geplaveid met ongelijke gehakte stenen die door de eeuwen heen glad zijn afgesleten. Bij regenachtig weer zie je de mensen dan ook voorzichtig schuifelen. Voor zover dat mogelijk is, wordt iedere deur, gang en raam gebruikt om iets te verkopen. Je struikelt over de souvenirwinkeltjes, juweliers en horecabedrijfjes en raakt niet uitgekeken op de doorkijkjes onder poortjes en smalle straatjes. Je moet er niet aan denken dat hier brand zou uitbreken. Er wordt alleen elektriciteit geleverd. Gasleidingen zijn domweg een onmogelijkheid. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Ria kijkt haar ogen uit. Haar favoriete Murano kristal kettingen, armbanden en oorhangers zijn hier in overvloed verkrijgbaar en vooral in de kleuren en samenstellingen die ze nog niet heeft. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Na het avondeten spelen we samen met onze buren een kaartspelletje. Dat zal ‘for the time being’ een traditie worden.</span><br />
<div>
<br /></div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-2055635003445098772012-06-04T00:48:00.001-07:002012-06-04T00:48:16.549-07:00Op naar Oostenrijk<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">18 mei</span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoFp0qOZQIVEnBbOyIwcv-lqrr6zOuENwuJ0TaNu5126PQ4WwSL52mM0ABdqqbQtEinCgjiF6PvlO_kgFjYhhMctQczthzBgGPulWlqWqg-7xPxSH5bmbqjJiNhucIRkeCRUtCurTQKys/s1600/Malta+(15).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoFp0qOZQIVEnBbOyIwcv-lqrr6zOuENwuJ0TaNu5126PQ4WwSL52mM0ABdqqbQtEinCgjiF6PvlO_kgFjYhhMctQczthzBgGPulWlqWqg-7xPxSH5bmbqjJiNhucIRkeCRUtCurTQKys/s320/Malta+(15).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Gästehaus Hubertus</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Weer zoeven 374 kilometer we over de Autobahn naar het Maltatal in Oostenrijk. Als je het vlakke Nederland als thuisland gewend bent, blijf je je verbazen over de schoonheid van de met sneeuw bedekte bergen. Als we van de Autobahn rijden, volgt een lange weg die door het dal slingert. We rijden door tal van plaatsjes voor we in Malta aankomen. Het dorpje is niet veel meer dan een verzameling huizen op een kluitje. Bij de Raffeisenbank slaan we rechtsaf en al snel doemt Gästehaus Hubertus op. We rijden door naar achteren en gaan op zoek naar de gastvrouw of –heer. Na wat zoeken bellen we maar bij de voordeur. Daar doet een lichtelijk verbaasde echtgenoot ons open en gaat op zoek naar zijn betere helft. Iedereen is hier aan het werk, ook de kinderen, waarvan er een het gras maait. Als moeder is gevonden gaan we naar onze kamer. Alles is netjes voor elkaar. Het sanitair is jaren zeventig, maar voor een zacht prijsje mag je niet teveel pretenties hebben. Als we ons een beetje gesetteld hebben, zoeken we het zonnetje op achter het huis. Hier niet ver vandaag is een waterval. Die willen we van dichtbij gaan bekijken. Het is net te ver voor een wandeling, dus stappen we weer in de auto. Imposant als je je realiseert hoe lang het water hier al naar beneden valt. In de vorige eeuw heeft aan de voet een watermolen gestaan, die is weggespoeld. De restanten zijn gedeeltelijk gerestaureerd.</span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqS01FE3GozUfgHmd8_-CyPqugi6643X6-Hw1x5V7qGcaZ8dW0FkNbx3ctfSIr-mLomDONfFg0UjpJZ_9tiitXNT2A2d5PAzyx1Apt2e3VFv51BMUwoqZtzetbOYLa6BkCiKCB02sH6lE/s1600/Malta+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqS01FE3GozUfgHmd8_-CyPqugi6643X6-Hw1x5V7qGcaZ8dW0FkNbx3ctfSIr-mLomDONfFg0UjpJZ_9tiitXNT2A2d5PAzyx1Apt2e3VFv51BMUwoqZtzetbOYLa6BkCiKCB02sH6lE/s320/Malta+(2).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bij de waterval</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Waar moeten we gaan eten? Onze gastvrouw raad ons verschillende bedrijven in de omgeving aan. We kiezen voor het dichtstbijzijnde. Daar hoeven we alleen de achtertuin voor door te steken. Helaas is het niet bijster gezellig in de dorpskroeg, maar het eten is niet verkeerd, net zoals de prijzen. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Na het eten wandelen we nog even door de omgeving. Bij een boerderij zijn net de schapen uit de wei gelaten en knabbelen aan het gazon. Dat bespaard een grasmaaier en uren werk. We gaan nog even kijken bij een ander restaurant. Dat ziet er heel wat gastvrijer en gezelliger uit. Maar gedane zaken nemen geen keer en we hebben onze buikjes al vol. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKKVR6fdE3DSNyYHdTgbCVb6ZdxNhSIjzouPheDmuhJYfzXHF7GxmCEuhNjyZK8Ju9OuG7PEXxShgS2JvaED4WzykXzm4_cU_DrsKzZUIkQpCKjNmBLkCp-Yy29HOctSXzIXt6q_Ph71Y/s1600/Malta+(12).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKKVR6fdE3DSNyYHdTgbCVb6ZdxNhSIjzouPheDmuhJYfzXHF7GxmCEuhNjyZK8Ju9OuG7PEXxShgS2JvaED4WzykXzm4_cU_DrsKzZUIkQpCKjNmBLkCp-Yy29HOctSXzIXt6q_Ph71Y/s320/Malta+(12).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ontbijtkamer</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Thuis drinken we nog een bakkie en zoeken dan onze legerstede op. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Om half vier ’s nachts word ik wakker van de herrie buiten. De volgende ochtend blijkt dat er toen gasten vertrokken om te skiën. Ze moeten de lift van half vijf halen om hoog in de bergen. Nou ja, moeten ze daar mij voor wakker maken? Het ontbijt is weer prima verzorgd en na het betalen van de rekening zijn we klaar voor de laatste loodjes.</span><br />
<div>
<br /></div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-52557737896473157812012-06-02T12:43:00.001-07:002012-06-04T00:52:07.126-07:00Onderweg naar Kroatië<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ESddVAJ1kQmceyre9LcG65k6u0holMNvSdUEBNQCWbZkNp2kZIXITwdYKlCCD_fDbE3vYwpts-MZT6BDoS-aiS5H2h8hjOsd0sUcakjz6Ln86VCqhjDU3111M640h6FxeHIAEphmzl8/s1600/2012+Kipfenberg+Zur+Post+(6).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ESddVAJ1kQmceyre9LcG65k6u0holMNvSdUEBNQCWbZkNp2kZIXITwdYKlCCD_fDbE3vYwpts-MZT6BDoS-aiS5H2h8hjOsd0sUcakjz6Ln86VCqhjDU3111M640h6FxeHIAEphmzl8/s320/2012+Kipfenberg+Zur+Post+(6).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Speisesaal mit Kachelofen</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Op 17 mei rijden we onder een zonnige hemel naar Kipfenberg. Onderweg krijgen we het bericht dat kleindochter Anne haar sleutelbeen heeft gebroken. Dat is een domper op de feestvreugde. We zitten er nu wel ver van weg. Rond half vijf komen we in Kipfenberg aan. Ria heeft via internet een kamer gereserveerd bij Hotel Gasthof Zur Post. Het hotel ligt met iets buiten het gezellige dorpsplein, waar nog meer Gastwirtschaften zijn. Kipfenberg is duidelijk op het toerisme ingesteld. Binnen ziet het er bijna nog net zo uit als in de tijd dat de postkoets hier nog stilhield. Die sfeer maakt het heel aantrekkelijk. Ondanks de drukte maakt de vriendelijke bediening dat je je welkom voelt. De Biergarten zit helemaal vol en niet alleen de dorst wordt gelest maar ook de inwendige mens wordt flink versterkt. In het restaurant staat een grote kachelofen. Langs de wanden staan banken met grote tafels. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCBnGsFXTvm6dmwrRxbA37OZXTOBm-KPgv5IzOQRz0GQqCsxEnhqcA_eInhkfwXCSrmrIGrFjRhbp7n-9l_rFOb6YneZELZwK29PRQw5_0zmzlVpNndxybTISuLNPJrdIeHMdk1nrwkjQ/s1600/2012+Kipfenberg+Zur+Post+(8).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCBnGsFXTvm6dmwrRxbA37OZXTOBm-KPgv5IzOQRz0GQqCsxEnhqcA_eInhkfwXCSrmrIGrFjRhbp7n-9l_rFOb6YneZELZwK29PRQw5_0zmzlVpNndxybTISuLNPJrdIeHMdk1nrwkjQ/s320/2012+Kipfenberg+Zur+Post+(8).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zum wohl!</td></tr>
</tbody></table>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifsnn2svjdyTQSq_x-7ULnnDpMpcPOY0qqzhdsraM9wfmvlB-P_fguXxCrui5Ecd7zlTZ-Da7MxKhSp9TVoZhvFNkFUbp28CZfZejfCvY2N9UX9btZNYrGAI4vO-YV4WgwQMwZOL0uTmE/s1600/2012+Kipfenberg+(10).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifsnn2svjdyTQSq_x-7ULnnDpMpcPOY0qqzhdsraM9wfmvlB-P_fguXxCrui5Ecd7zlTZ-Da7MxKhSp9TVoZhvFNkFUbp28CZfZejfCvY2N9UX9btZNYrGAI4vO-YV4WgwQMwZOL0uTmE/s320/2012+Kipfenberg+(10).jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Er is nog tijd genoeg om nog even een kuiertje door het plaatsje te maken. Ook hier waan je je in de vorige eeuw, met uitzondering van de overwegend Duitse bolides die hier rondzoeven of geparkeerd staan. Aan de overkant van de Biergarten staat een gerestaureerd kapelletje, waar we natuurlijk even gaan kijken. Aan de buitenkant zijn eeuwenoude grafstenen ingemetseld, waar van de tekst gereconstrueerd is. Er komt een vrouw aangelopen, die ons uitnodigt om mee naar binnen te gaan. Daar belanden we midden in het rozenkransgebed. Het is meimaand en dus Mariamaand. Er zitten zo’n dertig mensen. De ene helft bidt het eerste deel van het Weesgegroet en de andere helft antwoordt. Het klinkt ons bekend in de oren, maar om in het Nederlands of steenkolen Duits mee te doen, lijkt ons niet zo’n goed idee. Dus na een rozenhoedje, (Wat een vreemde woorden zijn dat toch!) maken we een kruisje en gaan weer naar buiten. We krijgen honger en zoeken in plekje in het restaurant. Voor culinaire hoogstandjes moet je hier niet wezen. Maar voor de gut bürgerliche Küche kan je hier prima terecht. Het wordt kalkoenfilet met sla en frites. De porties zijn hier beduidend groter en de prijzen beduidend lager dan in Nederland. Iets wat we allerminst bezwaarlijk vinden. Tja en dan het drankje. Het bier gaat hier per halve liter. Dan weet je zeker dat je geen dorst meer hebt. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Dan wordt het tijd om de oogjes dicht te doen. De kamer is helemaal in stijl, maar achter de badkamerdeur sta je weer helemaal in de 21e eeuw. Hoewel we aan de straatzijde zitten, is het stil. Niet zo gek met muren van meer dan een halve meter dik. We slapen als roosjes en zijn de volgende morgen weer helemaal fris en fruitig. Na een ontbijt waar niets aan mankeert, zetten we onze reis richting Oostenrijk voort. De eerste 622 kilometer zitten erop.</span><br />
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCBnGsFXTvm6dmwrRxbA37OZXTOBm-KPgv5IzOQRz0GQqCsxEnhqcA_eInhkfwXCSrmrIGrFjRhbp7n-9l_rFOb6YneZELZwK29PRQw5_0zmzlVpNndxybTISuLNPJrdIeHMdk1nrwkjQ/s1600/2012+Kipfenberg+Zur+Post+(8).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span></a></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span><br />
<div>
<br /></div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-89994999960025780022012-01-10T09:57:00.000-08:002012-01-10T09:58:45.037-08:00Muis<br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Onze zolder is ondanks
alle isolering een aantrekkelijke plaats voor ongedierte en wel
muizen. Eigenlijk heb ik totaal geen hekel aan muisjes (=vooral
gestampte). Waarom zou ik de vissen in mijn vijver en de vogels wel
voeren en de muizen niet. Een beklemmende vraag die ik zeker eens aan
Marianne Thieme moet voorleggen.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj43tXCccNQxjPl9IeUcfmW0U2f8IvcM0oNI3Iq1IzP_BzS3N3U5r9_ySlXtf2Co6diax97bn-KalSsk9A5LLQYEg69e9Fx1ngoVq_WmyHwV4MSal2jfmIVT5Nqliy95iLzu978GxVok9k/s1600/muizen24.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj43tXCccNQxjPl9IeUcfmW0U2f8IvcM0oNI3Iq1IzP_BzS3N3U5r9_ySlXtf2Co6diax97bn-KalSsk9A5LLQYEg69e9Fx1ngoVq_WmyHwV4MSal2jfmIVT5Nqliy95iLzu978GxVok9k/s1600/muizen24.gif" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Helaas houden muizen zich
niet aan de afspraak. Zo hebben ze een dure broek van mij als
nestmateriaal gebruik. Net zoals een originele pers. Mijn boekhouding
vond ik minder erg. Daarentegen is het opruimen van muizenkeutels in
een smalle bedompte ruimte niet bepaald mijn hobby. Kunnen ze dat
niet ergens anders doen?
</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dat heeft me gedwongen
tot drastische maatregelen. Enige jaren geleden kwam ik in Spanje
muizenvallen tegen.(<span style="color: #333333;"><span style="font-size: x-small;">una
trampa para ratones</span></span>) Het
bijzondere daaraan is dat het ding van kunststof is en er een stofje
opzit waar muizen dol op zijn. Mocht er een muis in komen te zitten,
dan wordt er direct een plaatsje vrij gemaakt in de muizenhemel en is
de val direct weer bedrijfsklaar. Intussen heb ik zo'n dertig muizen
naar de eeuwige jachtvelden mogen sturen. Een enkele maal gaat het
echter niet zoals het bedoeld is.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Een keer vond een
steenmarter de muis in de val een smakelijk maaltje, zodat ik alleen
de vacht mocht opruimen. En kortgeleden hoorde ik een vreemd gerammel
toen ik het licht uit wilde doen op mijn schrijfkamer. Eerst lette ik
er niet zo op, maar toen ontwaardde ik vlak voor mij voeten een muis
die met een pootje tussen de val zat en met zijn andere drie poten de
val versleepte.
</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhabx4zkYB1kdEiZcRbUKoY4G5nK7q32yJfoLhfv_OLYNUFiUX_Folf03_QPf2azx-Ex4SqkSxqiqhr954z4_MWzqtCXDiIZeWMCO_eZ3i3SaPT9dX2BuU3uy4hin3frlAnbbdJj7S74FI/s1600/muizen11.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhabx4zkYB1kdEiZcRbUKoY4G5nK7q32yJfoLhfv_OLYNUFiUX_Folf03_QPf2azx-Ex4SqkSxqiqhr954z4_MWzqtCXDiIZeWMCO_eZ3i3SaPT9dX2BuU3uy4hin3frlAnbbdJj7S74FI/s1600/muizen11.gif" /></span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Op zo'n moment krijg ik
medelijden. Ik opende de val en de muis schoot de open trap op en
bleef op een van de treden steken. Mijn grijze massa werkte op
topniveau (Daar ben ik soms zelf verbaasd over.) De oplossing kwam
snel. Ik haalde de plastic zak uit mijn kunststof prullenbak en hield
die schuin tegen de traptrede. Zo kreeg mijn kleine vriend de mogelijkheid
op te ontsnappen. Zodra hij in de prullenbak zat, hield ik die weer
recht en spoedde mij naar beneden, waar ik hem of haar in de tuin
zijn vrijheid hergaf. Als hij of zij een hoedje had opgehad, had ze
die waarschijnlijk afgedaan.</span></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<i>Kleine muisjes hebben
kleine wensjes,</i></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLIAYkpwCwJKQCu7UCR9y509AXcOn_GscvBYunKyTqVlNocLKH4Lx0IQS5f1-1pIrPMWgNg6mscn9Tct0Wp0LDCer6fzl0vz5CQJfPNc4hwdirHPRiOx3Xi98qPrnjvPdxrJGn3RO-Ikk/s1600/muizen12.gif" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLIAYkpwCwJKQCu7UCR9y509AXcOn_GscvBYunKyTqVlNocLKH4Lx0IQS5f1-1pIrPMWgNg6mscn9Tct0Wp0LDCer6fzl0vz5CQJfPNc4hwdirHPRiOx3Xi98qPrnjvPdxrJGn3RO-Ikk/s1600/muizen12.gif" /></a><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0cm;">
<i>beschuitjes met
gestampte mensjes. </i>
</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-9836656801187900012011-09-15T13:28:00.000-07:002011-09-15T13:31:10.837-07:00Familiegeschiedenis<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2UJc0GujFE6xguy_hCZa6xTd3VY_jkPFrAkYWgT1bHEmZIm9xbmRgJf2cL2awNx3_suPwojmNbyGARcH_93dmysky_YkSmWARRlCfH6dq1uZgsmaoRy4BlpLoYWgmdZa_xXZVQi-q9DU/s1600/Cornelis-Verkleij-Adriana-Smorenburg1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2UJc0GujFE6xguy_hCZa6xTd3VY_jkPFrAkYWgT1bHEmZIm9xbmRgJf2cL2awNx3_suPwojmNbyGARcH_93dmysky_YkSmWARRlCfH6dq1uZgsmaoRy4BlpLoYWgmdZa_xXZVQi-q9DU/s320/Cornelis-Verkleij-Adriana-Smorenburg1.JPG" width="206" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cornelis Verkleij en Andriana Smorenburg</td></tr>
</tbody></table>
Jaren geleden kreeg ik van een oud tante een houten lijstje met daarin een vergeeld prentje achter glas met in het midden een altaar waar bruidjes de communie krijgen uitgereikt. Langs de zijkanten staan religieuze teksten in het Frans en onderaan in het Nederlands :<br />
Ter Gedachtenis Uwer Eerste H. Communie<br />
te Loenersloot den 4 October 1853<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ6rSPWuUJHsOacWuFQaDxtcduJQ5PndUPSKIIoOCvWZMuLaYacAn9YWzbr8E0fM9PDsVwxPPJEsmkLS5yMTLI4jh3_AZleCzW9J5NW87hr6WThQhrmYLrYmjx3tz1Uq4vB_I5mgjOe4M/s1600/boerderij_ons_genoegen.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ6rSPWuUJHsOacWuFQaDxtcduJQ5PndUPSKIIoOCvWZMuLaYacAn9YWzbr8E0fM9PDsVwxPPJEsmkLS5yMTLI4jh3_AZleCzW9J5NW87hr6WThQhrmYLrYmjx3tz1Uq4vB_I5mgjOe4M/s200/boerderij_ons_genoegen.jpg" width="200" /></a>Adriana Smorenburg. Het is een van mijn overgrootmoeders. Zij is geboren in Loenen aan de Vecht op 10 maart 1840. Als ze 24 is trouwt ze in Loenen aan de Vecht op 9 september 1864 met Cornelis Verkleij , een rijke boer. Dat blijkt uit het testament dat ik van hen heb en een foto van de boerderij die ik jaren geleden na enig speurwerk heb gemaakt. Ze kreeg zeven kinderen, waarvan mijn oma de tweede was.<br />
<br />
Adriana werd slechts 39 jaar. Ze overleed op 17 februari 1880 in Utrecht.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhorfIwwERhuckTQi9wnPsV_a2ilztxZpAYWqc3ef2WVrIsCGFD77vy6hxoKGb9Crb0eiMlf4C7ukdpdMfAcNvRCLKx_WhY4NCkQvdaAZI6pguttyUe-kWTvTsBFg_WigU2Dq5cyRHywzk/s1600/1853-10-04+Communie+Adriana+Smoorenburg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhorfIwwERhuckTQi9wnPsV_a2ilztxZpAYWqc3ef2WVrIsCGFD77vy6hxoKGb9Crb0eiMlf4C7ukdpdMfAcNvRCLKx_WhY4NCkQvdaAZI6pguttyUe-kWTvTsBFg_WigU2Dq5cyRHywzk/s640/1853-10-04+Communie+Adriana+Smoorenburg.jpg" width="439" /></a></div>
Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-29005875795365095622011-09-14T13:31:00.001-07:002011-09-14T13:31:45.545-07:00<a href="http://www.youtube.com/watch?v=RwZ4KzOjrbU">Dagje naar de vijftig plusbeurs</a>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-63202691292376177872011-09-13T10:25:00.000-07:002018-09-26T11:02:17.160-07:00Verjaardag perikelen<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hè, hè, we hebben het weer overleefd. Gisteren hebben we onze verjaardagen gezamenlijk gevierd. En daar komt toch het nodige voor kijken. Drank, snacks, hapjes, taart, stoelen. Het huis spic en span. 's Middags komen de kleinkinderen met hun mama. Mijn kleindochter legde me haarfijn uit hoe je Pet Party uit Hyves kon spelen. (Ja, als je al niet weet wat Hyves is, dan heb je pech, want dat ga ik hier niet allemaal uitleggen.) Ze deed dat net zo als andere kleinkinderen iets uitleggen over de computer aan hun opa en oma: 'Nou dan klik, hierop en dan daarop en dan krijg je punten. En je moet complimentjes uitdelen. Het bleek dat ik al een huis en een tuin had, waar mijn kleinzoon al vijf keer aan het werk was geweest. Daar heb ik nooit iets van gemerkt. Wat ik van de uitleg heb overgehouden is, dat je leert met geld om te gaan, want als je dat niet hebt, kun je niets kopen. Een stelregel die in de echte wereld ook van toepassing is, maar die door de laatste generaties wel wat minder wordt toegepast. En een complimentje uitdelen is ook nooit weg. Op welke knopjes ik moet klikken, zal ik nog wel eens uitzoeken.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Maar terug naar de feestelijkheden. Rond een uur of acht verwachtten we de eerste gasten, maar er was een vrachtwagen omgekukeld op de A 50 met als gevolg dat er rond Arnhem geen doorkomen aan was. Mijn zwager en zus die in Gendt bivakkeren, raakten in Duiven het spoor bijster toen de overweg geblokkeerd was. Hoe kom je nu bij die andere overweg. Na drie kwartier zoeken, lukte ze dat. Rond een uur of negen was eenieder binnen. Handjes schudden. 'Nee, zoen maar niet want ik ben verkouden.' Cadeaus aan- en uitpakken."O, ja wat leuk." Dan komt de koffie met gebakronde. 'Wat wil wil je appel citroen of rijstevlaai.' Met commentaar omdat ik het niet zelf gemaakt heb. De horecatechniek om verschillende bestellingen te onthouden, gaat steeds meer verloren. Dat betekent extra heen en weer hobbelen. Bij de tweede ronde een dikke bonbon. Ondertussen zit iedereen gezellig met elkaar te kletsen en loop jij het vuur uit je sloffen. Dan komt de de drank. Er wordt heel wat minder gezopen dan vroeger. Dat scheelt natuurlijk wel. Nu komen de zoutjes, nootjes en andere krakdingen op tafel. Ondertussen ben ik druk bezig om de vaatwasser uit- en in te ruimen. Hebben ze hun eerste glaasje al leeg? Tijd voor het eerste rondje kaas, worst, rookvlees en ei. Effe meepraten en dan weer vooruit met de geit. De schuifpui open, want met al die lijven begint het aardig warm te worden. Drankjes bijschenken en dan weer een rondje kaas en worst. Tegen een uur of elf komen de gehaktballetjes met een pittig sausje. 'Ze zijn lekker, wat heb je erin gedaan?' Ach, dan ben ik net Karel Appel, je flikkert er maar wat in wat voorhanden is en mijn kruidenkast is aardig groot, omdat ik van iedereen de potjes krijg waar ze niet mee weten wat te doen. Een paar knoflooktenen erbij en iedereen zit te smullen. Tijd om op te stappen, want iedereen moet op tijd op voor zijn job of vrijwilligerswerk. Tijd voor de GROTE SCHOONMAAK. De stoelen weer naar boven, de glazen en ander ongerief naar de keuken. De flessen opruimen. Helemaal redt ik het niet en morgen komt er weer een dag. Dus ga ik horizontaal en ben binnen vijf minuten vertrokken. ¡Hasta manaña!</span>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-86799393378520792622011-08-17T15:34:00.000-07:002011-08-18T00:15:48.090-07:00Vlierbessensap<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1dc5C7Ip_gc4tL15GHAyNKOFyc_y5A-cdySkN__TCtS2hyphenhyphenE6wxc8u-88Vi7AzXdHlr_p7CUAXRM7dMdbE_2euTSLdj_asVI02gPJAxzJnDAXngkOl4XaLuGFowEFHZOuWt_yThGKHBb8/s1600/vlierbes.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1dc5C7Ip_gc4tL15GHAyNKOFyc_y5A-cdySkN__TCtS2hyphenhyphenE6wxc8u-88Vi7AzXdHlr_p7CUAXRM7dMdbE_2euTSLdj_asVI02gPJAxzJnDAXngkOl4XaLuGFowEFHZOuWt_yThGKHBb8/s1600/vlierbes.jpg" /></a>Het is intussen weer een hele tijd geleden dat ik mijn zieleroerselen aan het papier heb toevertrouwd. Telkens denk ik: daar ga ik wat over schrijven. Maar zoals het met de meeste gepensioneerden gaat, we komen tijd tekort. Vandaag moet het er toch echt maar van komen.<br />
Zoals ik gisteren al op Feesboek meldde, heb ik gisteren vlierbessen geplukt. Vorig jaar was ik te laat en dan erger ik me een winter lang aan het gebrek. De aanleiding om te gaan plukken lag in de maandagmorgen. Zo'n vijftien keren per jaar ga ik op de <a href="http://www.horsterhof.nl/">Horsterhof </a>helpen met groenten inpakken voor de abonnementen. Langs de akkers van de boerderij staan vlieren en ik zag dat ze vol met bessen zaten. Zo toog ik dinsdag met de HEMA bak (handig ding!) achter op de fiets richting de boerderij tot ik een boodschappentas goed gevuld had. De tweede tas vulde ik bij het Gmundenpark, ook al vlak bij mij. Met twee tassen in de bak huiswaarts, waar het echte werk begon. Met een vork de besjes van de bloemschermen ritsen. Kort gezegd een pokkenwerk. Een uur of drie niks anders dan ritsen. Ondertussen kroop er allerlei ongedierte uit. Een spin en wel een stuk of vijf oorwurmen. Ze renden regelrecht de spoelbak met water in. Dat gaf mij de gelegenheid voor mijn dagelijkse goede daad. Met een theezeefje redde ik ze van de verdrinkingsdood. Vlierbessen bevatten veel tannine en dus moet je er zo weinig mogelijk steeltjes en geen onrijpe bessen bij hebben. Onrijpe bessen blijven boven drijven dus die viste ik ik er ook uit met het theezeefje. Intussen was het vijf uur en werd het etenstijd. De bessen gingen in twee grote pannen met een deksel erop. De rest van het werk heb ik tot vandaag uitgesteld. Vanmorgen kon ik meteen weer aan de slag. Eerst de schort voor, want met vlierbessensap kleurden ze vroeger de wijn bij. Als je het in je kleren krijgt, krijg je vast ruzie met wederhelft.<br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Op school heb ik eens vlierbessenwijn met mijn leerlingen gemaakt. De wijn ging in Raak flessen. (=verdwenen frisdrank) Daarvan kon je de kunststof dop losdraaien. Ik vertelde dat ze regelmatig de dop even los moesten draaien om het koolzuur te laten ontsnappen. Een van de leerlingen deed dat thuis boven de vloerbedekking in de huiskamer. Dat was niet zo'n goed idee. :_((</span></i><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiofYmNnn-PgZkRzGDHyrmQIBecqjazUWZI0dxgTpGfPKEqS9HEjCmR7SmGVZymbirNmCjG6WbBmDuVTynMWAP8g88wKTWXB861TQ_PZbXg3Wd4BozwyJzJvXGSYuFFxswaa0olKloWtBQ/s1600/CIMG9312.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="120" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiofYmNnn-PgZkRzGDHyrmQIBecqjazUWZI0dxgTpGfPKEqS9HEjCmR7SmGVZymbirNmCjG6WbBmDuVTynMWAP8g88wKTWXB861TQ_PZbXg3Wd4BozwyJzJvXGSYuFFxswaa0olKloWtBQ/s320/CIMG9312.JPG" width="160" /></a>Toen ik de keukenkast opentrok meldde zich meteen een oorwurm. Het was mooi weer de schuifpui stond open en met een vaardige zwiep mocht hij verder in mijn tuin dollen. Hoe maak je lekker vlierbessensap? Nou, daarvoor struin je internet af en kom je tot de volgende kruiderijen: steranijs, kruidnagel, kaneel, citroen, en per liter 500 g suiker. Zelf heb ik er nog gember bijgedacht. Alles opzetten zonder de suiker. Het zaakje aan de kook laten komen, zeven en de bessen uitdrukken. De uitgedrukte bessen heb ik nog een keertje met wat water opgezet. Zo had ik acht liter bij elkaar. Die heb ik weer opnieuw aan de kook gebracht met de suiker. Vervolgens zo heet mogelijk overscheppen in schone potten. Het deksel erop en op z'n kop zetten op een oude handdoek. (Als het lekt krijg je weer ruzie). Het resultaat mag er zijn. 16 potten. Wat doe je er dan mee? Het is een heerlijk drankje voor het naar bed gaan. Je gebruikt het als limonade. Een scheutje onderin een glas en heet water erop. Verder gebruik ik het in de rode kool i.p.v. rode wijn. Een scheut in een stoofpotje is ook lekker. En je kunt er ook pudding van maken, of als een sausje over je pudding. O, ja, voor ik het vergeet. Je moet ook nog de keuken schoonmaken. ... wat een zootje! Nou ja deze winter geen ergernis over het gemis van vlierbessensap.<br />
Om het luie zweet eruit te krijgen ben ik vervolgens naar de sportschool gegaan. Mijn conditie is nog steeds ijzersterk. Morgen weer koken op de Wilg. Nog twee weken en dan gaan ze verhuizen naar een nieuwe locatie. Ik zal mijn keuken missen!Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-77802085203277880262011-06-17T14:28:00.000-07:002011-06-17T14:28:01.645-07:00<div style="margin-bottom: 0cm;">Zaterdag 11 juni </div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4-n0HqNb3hUlv5rn1OPPGfxa_odg_R21T8U-YRju1Mn44eWd7yXYvNKAP7YIhrPcVLNZGcQU4aB1uDho0GRckZlPUgScLHuLvDEl3xZx3FFWNuR8DH9H2cQTmWeoUOKtnIbx7JSAginw/s1600/CIMG9105.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4-n0HqNb3hUlv5rn1OPPGfxa_odg_R21T8U-YRju1Mn44eWd7yXYvNKAP7YIhrPcVLNZGcQU4aB1uDho0GRckZlPUgScLHuLvDEl3xZx3FFWNuR8DH9H2cQTmWeoUOKtnIbx7JSAginw/s200/CIMG9105.JPG" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Gasthof zur Post</td></tr>
</tbody></table><div style="margin-bottom: 0cm;">Om half acht wordt ik gewekt door mijn biologische klok en bereiden ons voor op 800 kilometer autobaan richting <a href="http://www.hoechstadt.de/index.php?id=21" target="_blank">Hochstadt an der Aisch</a>, waar we vorig jaar op de terugweg ook geslapen hebben bij Gasthof zur Post. Onderweg geen regen van betekenis, geen ongelukken, geen files. Tomtom Truus leidt ons zonder problemen naar onze bestemming. We krijgen een kamer op de derde verdieping en geen lift. Daar moeten we de volgende keer aan denken, want mijn teerbeminde had in Portese genoeg trappen gelopen. In de Gastwirtschaft genoten we een Schweineschnitzel und Rotbarsch ( € 7,- !) mit Beilagen en een flinke pot bier. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Een wandeling door het plaatsje leert ons, dat er veel toerisme is, afgaande op de hoeveelheid Gastenzimmer en verder horeca. De meeste huizen stammen uit de Middeleeuwen. Op de toren van een hoog gebouw zetelt al meerdere jaren een <a href="http://storchennest-hoechstadt.de/live-cam" target="_blank">ooievaarspaartje</a>. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Lekker slapen en morgen gezond weer op.</div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0cm;">zondag 12 juni</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Na een stevig en uitgebreid ontbijt gaan we voor de laatste 515 kilometer. Rond half drie rijden we de van der Goesstraat weer in.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Oost, west, thuis best.</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com091315 Höchstadt an der Aisch, Duitsland49.7054104 10.80563759999995549.635768399999996 10.709715599999955 49.7750524 10.901559599999954tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-68489179653485707442011-06-17T03:55:00.000-07:002011-06-18T06:45:46.269-07:00Komkommertijd<div style="margin-bottom: 0cm;">Donderdag 9 juni</div><div style="margin-bottom: 0cm;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5PhJ0h17EEuZiF0QZgFZHF3AMUNu4PLMna1BFIizRTIpFuptAmS177s3v0c7dkchoSLGCrblD_ZpX66WJNblFhvFK7i9fjHUrR4_TBJSC7RknfH6KBXT__Q56odBl6Ur8nnxp720qXYw/s1600/CIMG9032.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5PhJ0h17EEuZiF0QZgFZHF3AMUNu4PLMna1BFIizRTIpFuptAmS177s3v0c7dkchoSLGCrblD_ZpX66WJNblFhvFK7i9fjHUrR4_TBJSC7RknfH6KBXT__Q56odBl6Ur8nnxp720qXYw/s200/CIMG9032.JPG" width="200" /></a>Een beetje aarzelend, maar toch... Ondanks de deplorabele weersvoorspelling schijnt de zon. We keren langzaam terug tot de levenden. Gisteren kon ik de slaap niet vatten. Ik heb het kwart voor twee zien worden. Intussen lag ik te bedenken dat ik ook nogal wat informatie van mijn oma heb en dat ook verder uit zou kunnen werken. En verder spookte een oud liedje door mijn hoofd waar ik nogmaar enkele regels van ken: 'Op een vlot van houten planken dreef de katholieke jongensschool. Jongens hingen uit de banken, lapten 't leren aan hun zool. Refrein: En temidden van die rommel, rommel, dreef de torenspits van (Zalt)bommel. 2X' 't Heeft dus iets te maken met een overstroming. Leuk om uit te zoeken. En zo hield ik mezelf wakker. De dag begon dus lekker rustig en we besloten 's middags met de auto naar Saló te rijden. De auto te parkeren bij de supermercato en een wandeling te maken met als eindstop de lunchroom van <a href="http://www.pasticceria-vassalli.it/">Vassalli</a>. Alle kleedjes en kussens naar binnen, want 't zou kunnen gaan regenen. Paraplu's in de auto en vooruit met de geit. 'Zullen we een paraplu meenemen?', opperde ik nog, maar vergat hem prompt mee uit de auto te nemen. Bij Vassalli hebben we cappuccino met gebak gegeten. O, jongens wat was dat lekker. Patisserie, ijs en koffie kun je meteen gerust hart aan de Italianen overlaten. We waren 12 euro kwijt, maar dat was het meer dan waard. Toen we ons weer in het strijdgewoel mengden. vielen de eerste druppels. 'Je loopt de verkeerde kant uit', probeerde ik nog, maar je weet (of misschien niet) hoe hoe het vrouwelijk geslacht kan zijn: niet naar goede raad willen luisteren en met de neus in de wind ijzeren Heinig doorlopen. 't Ging een tijdje goed, totdat de bui losbarstte. Gelukkig zaten we droog onder een arcade. Mijn aanvallige reisgenote kocht om de tijd te doden de Telegraaf.<br />
<b>Dat was schrikken! Het stond een beetje verstopt, maar op de pagina 'Buitenland' stond het rampbericht: KOMKOMMER GEVONDEN NA HUISZOEKING. Daar staat je verstand bij stil. Hoe is het mogelijk! 'Het leken zulke nette mensen', wisten de buren. Soms kan je je je danig vergissen. Verstopt in het keukenkastje vonden ze ook nog een bloemkool, zes spruitjes en vijf kilo aardappelen. Dat mensen zo diep kunnen zinken! Vermoedelijk ging het om islamitisch stemvee waarvan een met een kopvod. 'Hij is voor eigen gebruik, jammerden de op heterdaad betrapte daders nog. Maar daar trapte het overval commando niet in. '<a href="http://www.youtube.com/watch?v=FeuOeh_FvWk&feature=BFp&list=WL8BB60193D54BD4A5&index=2">Dat tuig</a> dat kopjes thee drinkt met Job Cohen. Ik had het kunnen weten', liet commissaris Bullebak weten. </b></div><div style="margin-bottom: 0cm;">Na dit rampbericht, was ik hard toe aan een hartversterker. Door de hoosbui vluchten we een horeca etablissement binnen, waar ik me laafde aan een glaasje vino rosso. Toen de veerboot een scheepslading Britse bejaarden loste, die en masse de stoelen bezetten, was voor mijn doortastende echtgenote de maat vol. Ze rekende af, kocht resoluut een paraplu voor tien harde euro's en wij bliezen de aftocht, de oudjes in verbijstering achterlatend. Als overjarige Benidorm Bastards samen onder moeder's paraplu geklemd, spoeden we ons over de glimmende kasseien, door de verlaten stegen en sloppen naar onze glanzende bolide. Daar kreeg hij (de paraplu) een ereplaats bij de andere vier, indachtig het spreekwoord: 'Eerst gedaan en dan gedacht heeft menigeen in leed gebracht'. (=Wie z'n hersens niet gebruikt, moet z'n portemonee trekken.) </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Thuisgekomen scheen de zon, kwinkeleerden de vogeltjes en ging mijn lief ijverig aan de schoonmaak en ik aan mijn verslag. 'Maar morgen doe jij de keuken en het toilet', zei ze enigzins ontstemd. Daarna reden we voor de laatste keer richting Baia de Vento voor ons galgenmaal. Het einde komt in zicht. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Nog twee nachtjes slapen.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">De groeten van hardwerkend Nederland en tot morgen.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Henk en Ingrid</div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com025087 Salò Bréscia, Italië45.6070039 10.5223089999999545.573582900000005 10.449394499999951 45.6404249 10.59522349999995tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-33255196295938088812011-06-17T03:44:00.000-07:002011-06-17T03:46:43.727-07:00Ruzie met Truus<div style="margin-bottom: 0cm;">Woensdag 8 juni</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb2qL1y8pmKoedjQS-QRAf8Nh6-WMNB9jwxUj-Vmbzq66T5LXLLhbE1IxFG2R6uAG8cvDtjR7FykkZTnt0rJQAdcA4uFP33iN9aAAzGy6JFKLhoSgxMjd8KxTRzr2iMY3TcMt-ICTNe_s/s1600/CIMG8985.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb2qL1y8pmKoedjQS-QRAf8Nh6-WMNB9jwxUj-Vmbzq66T5LXLLhbE1IxFG2R6uAG8cvDtjR7FykkZTnt0rJQAdcA4uFP33iN9aAAzGy6JFKLhoSgxMjd8KxTRzr2iMY3TcMt-ICTNe_s/s200/CIMG8985.JPG" width="200" /></a></div><div style="margin-bottom: 0cm;">Half negen. De zon schijnt tot een uur of tien. Dan gaat het betrekken. Vandaag gaan we naar Lazise aan de andere kant van het meer, waar we vorig jaar ons stekkie hadden. Mijn onovertroffen reisleidster heeft ruzie met Truus, onze tomtom dame. Knap lastig als er twee dames zijn die je de weg wijzen en de ene het niet eens is met de andere. De chauffeur krijgt de volle laag en die kan er toch echt niets aan doen. Truus wijst een andere kant op als mijn reisleidster en geeft aan dat het 34 km is. Je kunt maar op twee manieren aan de overkant van het meer komen en dat is linksom om rechtsom. Rechtsom is een beetje dom, zoals onze allochtone prinses terecht opmerkte, want dat is zo'n 80 km om. Niettemin wijst Truus toch die kant op. Op dringend advies van mijn reisleidster - en dat is zacht uitgedrukt - kies ik voor de linkerkant. Dan geeft Truus aan dat het dan 45 km is. Met Truus kun je alle kanten op. Maar goed, uiteindelijk bereiken we <a href="http://www.gardameer-nu.nl/tekst2/36/lazise/">Lazise</a> en de zon schijnt en dat maakt een boel goed. Lazise is een middeleeuws plaatsje waarvan de stadsmuren nog grotendeels intact zijn. Daarmee is het een toeristische trekpleister van formaat. Een yup zal het als Valkenburg bestempelen, een ondernemer als een goudmijn. Het is vandaag markt en daar komen hordes toeristen op af. We parkeren buiten en dat is lekker gratis. Daarna volgt de gebruikelijke routine, slenteren over de markt, stofjes voelen, kraaltjes bekijken en een cadeautje voor de kleinkinderen zoeken. Daarna wat drinken of een ijsje eten. 'Ik heb het gevonden!', roept mijn wederhelft, als ze op de kaart heeft ontdekt, dat Truus naar de boot wilde die je voor een tientje naar de andere kant overzet. Om de oplossing te vieren koopt ze een <a href="http://www.google.nl/search?q=duende&hl=nl&prmd=ivns&source=lnms&tbm=isch&ei=SjD7Tf-nJIOBOqvNhLkE&sa=X&oi=mode_link&ct=mode&cd=2&ved=0CBoQ_AUoAQ&biw=1024&bih=653">duende</a> (ook wel pixie genoemd) om aan haar verzameling toe te voegen. Daarna gaat de reis naar <a href="http://www.gardameer-nu.nl/tekst2/30/bardolino/">Bardolino</a>, waar ik - volgens de ijzeren pot van mijn ega - vorig jaar zo'n lekkere wijn had gedronken. Om de duende te compenseren kopen we voor het drankorgel drie liter Bardolino Classico van het vat en drie liter Suave. Dan mogen we weer huiswaarts. Onderweg leggen we nog even aan bij de supermercato. Thuisgekomen heb ik een uurtje de binnnenkant van mijn ogen bekeken, om de emoties van de dag te verwerken, om vervolgens naar het Happy Hour van de Cooperatie te gaan. Daar stond de wijn, de olijfolie en de hapjes klaar. De hapjes en de wijn waren lekker, maar 8,50 voor een fles wijn is aardig voor iemand met een vette bankrekening. Ik kan mijn alcoholverslaving makkelijker bekostigen met 2,80 de liter uit Bardolino. De weersverwachting voor morgen is allerbelabberdst. Om 22.00 uur begint het weer te gieten. Je zal met dit hondenweer toch maar uit je tent moeten! </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Nog drie nachtjes slapen.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">De groeten van Mark en Maxime (en Geert)</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com037017 Lazise Verona, Italië45.5052821 10.73259050000001545.4640421 10.660061000000015 45.546522100000004 10.805120000000015tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-13514809242817715592011-06-16T13:18:00.000-07:002011-06-16T23:27:20.023-07:00Tiempo vagina<div style="margin-bottom: 0cm;">Dinsdag 7 juni</div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2kx44NNrYZhqA41W8uzDO5n4lAmRXvuelHrATpEqCjxsfETSIxA7AaPIIwkXcU3jp9RCoRGSczo2GybcGFwsSCyUnJTsvE1-fnkdplRcYFkp8EZhFAeoZu3XntHjXzmleAnkoiiToN0o/s1600/CIMG9008.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2kx44NNrYZhqA41W8uzDO5n4lAmRXvuelHrATpEqCjxsfETSIxA7AaPIIwkXcU3jp9RCoRGSczo2GybcGFwsSCyUnJTsvE1-fnkdplRcYFkp8EZhFAeoZu3XntHjXzmleAnkoiiToN0o/s200/CIMG9008.JPG" width="150" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Maria Sterre der Zee</td></tr>
</tbody></table><div style="margin-bottom: 0cm;">'Wat een tiempo vagina', roept de grootmoeder van onze kleinkinderen, als ze tussen de vette lappen uitkruipt. Het is 18 graden en de zon is zoek. Buiten lopen de campinggasten zonder resultaat te zoeken. Ik zie dat mijn viruscanner helemaal is bijgewerkt. Daar was dat kreng gisteren mee bezig! Maar hier heb ik geen internet en dus is de virusscanner overbodig. Intussen tikt de regen gezellig op het dak. Het humeur van mijn ega loopt gelijk met de temperatuur en het tikken van de regen. 'We gaan niet de hele dag binnenzitten', zegt ze gedecideerd en zo vertrekken we na ons bordje musli naar <a href="http://www.gardameer-nu.nl/tekst2/34/gardone-riviera/">Gardona Riviera</a> om het museum voor religieuze kunst van het Kindeke Jesus - een vrije vertaling van <a href="http://www.il-bambino-gesu.com/">Il Divino Infante</a> - dat van 10 tot 13 en van 15 tot 19 uur geopend is. Hier kunnen we onze bolide gratis parkeren en bestijgen de trap die naar het museum leidt. Een ruwe schatting; half zo hoog als de Domtoren. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht, maar het Kindeke Jesus heeft alleen op vrijdag, zaterdag en zondag tijd voor ons. Dat stond overigens ook op de folder, maar die hebben we natuurlijk niet goed bekeken. Dus dalen we met bekwame spoed weer naar beneden waar een lieflijk beekje uitnodigend door een parklandschap meandert. In het park valt alleen de maagd Maria Sterre der Zee op die in een nis met gevouwen handen smekend ten hemel kijkt: 'Heer haal die wolken eens weg en zorg voor een beetje zonneschijn in ons toch al zo droevig bestaan'. Maar Onze Lieve Heer is vandaag onvermurwbaar: 'Je komt er nog wel achter, als je zo naar tegen je laptop doet.' En voor straf blijft het de hele dag regenen. Wij gaan lekker naar de <a href="http://www.vittoriale.it/index.php?lingua=en">Vittoriale</a>, een vijf hectare groot park van en megalomane, excentrieke dichter en vrouwenverslinder ene Gabriele d'Annunzio. Zijn leven heeft wel wat weg van Salvador Dalí. Journalist,schrijver, dichter, oorlogsheld. Omdat hij vond dat hij zo belangrijk was, dat ze hem niet mochten vergeten, heeft hij alles wat hij in zijn leven heeft gedaan hier uitgestald. Zo staat er midden in het bos een heus schip, staan zijn auto's te kijk en een vliegtuig en is er een mausoleum waar hij met enkele van zijn medestrijders is opgebaard. Nog tijdens zijn leven - in 1934 - werd begonnen aan de bouw van een amfitheater. In 1938 gaf hij - 75 jaar oud - de pijp aan Maarten. Het amfitheater werd pas in 1954 opgeleverd. Zomers worden er stukken van de hem opgevoerd. De tuinen zijn erg verwaarloosd, maar een bezoek aan zijn huis is echt de moeite waard. Ongelooflijk waar een mens z'n huis mee vol kan stouwen. De graftombe van Toetenchamon is er niks bij. De rest van de dag miezert, regent of giet het.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Thuisgekomen zet ik de Princess bakplaat - je weet wel, waar Cas Spijkers zo'n reclame voor maakte - aan. Die kun je namelijk ook als verwarming gebruiken. De temperatuur loopt lekker op tot 23 graden. Laat de boeren maar dorsen. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Morgen wordt alles beter. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">De groeten van Garibaldi.</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com025083 Gardone Riviera Bréscia, Italië45.6223329 10.56247540000003945.5856599 10.513005900000039 45.659005900000004 10.61194490000004tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-62200701933719007552011-06-16T13:00:00.000-07:002011-07-27T06:38:16.324-07:00Pieve di Tremosine<div style="margin-bottom: 0cm;">
maandag 6 juni</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyzuj0uaZ6OI9L3LgzQSB6UgJ2kAycJiAEr6xJkHYMLKxlm3iQBT9Lb-s0OYn7MTjRz3N20fVzE7a0iNgUTXQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Rond acht uur kruip ik achter de gebreide broek vandaan en stort me op m'n dooie gemak het dagelijkse ritueel. Ik lees de VN van 16 en 23 oktober 2010. Leuk om even terug te kijken en heel verbazingwekkend waarom ik thuis maar geen tijd kan vinden, om er rustig voor te gaan zitten. Als mijn toegewijde echtgenote tot de werkelijkheid is teruggekeerd, gewassen is en gegeten heeft, komt ze met het plan waar ze me al voorzichtig op heeft voorbereid. We gaan naar <a href="http://www.gardameer-nu.nl/tekst2/51/tremosine/">Pieve di Tremosine</a>. 'Het is wel hoog, maar het is een goede weg', probeert ze me gerust te stellen. Bij zo'n opmerking gaan bij mij het blauwe zwaailicht draaien en de sirene aan. Maar moeders wil is wet en dus gaan we op weg. We doorkruisen al eerder bezochte plaatsjes en plaatsen, totdat de weg steeds meer de bergen invoert en de wegen steeds smaller worden. Dan beginnen de tunnels. Voor mijn medepassagier een crime, maar mij maakt het niks uit. De langste is drie kilometer. Hoger, steeds hoger gaat het, tot het bord Tremosine, daar moet ik linksaf de berg op. Het begint met een stukje tweebaans, maar daarna vernauwt de weg tot eenbaans. De weg draait en zwaait om de bergwand heen, Er is geen enkel zicht van wat er aan komt. Ik heb hier een bloedhekel aan en zie het trauma voor me dat ik dertig jaar geleden in de bergen bij Idro heb meegemaakt. Ik hoor Daniëlla nog zeggen: 'Mijn popje heeft ook de ogen dicht'. Het zweet staat in mijn handen. Wie gaat erachteruit met een tegenligger? Ik moet de auto steeds in allerlei bochten naar voor en achter wringen, om weer vooruit te kunnen. Heb ik wel genoeg ruimte achter? Mijn leidsvrouw in bange dagen spreekt enkele bemoedigende woorden: 'Jij wilt terug'. Niet: 'Wil je terug?' Dat helpt echt. Welke van godverlaten idioot heeft in een boekje gezet dat we zonodig naar Tremosine moeten. Weet hij wel wat hij heeft aangericht? Dat kost me minstens twee jaar van mijn leven. Elke keer als er weer een tegenligger komt, hoor ik naast me gekreun. 'Ik schijt net zulke peuken als jij', bekent ze. 'Ik wist niet dat het zo hoog was.' Daar kan ik het mee doen. In de volgende S-bocht zet ik de auto stil. Het enige lichtpuntje is dat ik er straks - deo volente - een spannend verhaal over kan vertellen. We zijn nog drie kilometer van dat duivelse oord verwijderd. Er komt niets van boven en niets van beneden en ik keer de auto om dezelfde beproeving nog eens te ondergaan. Had ik nu maar een lange broek aangedaan toen ik de kerk bezocht. Mijn engelbewaarder had het erg druk met het regelen van het verkeer en om te zorgen dat ik mijn hersens bij elkaar hield. Ik ben hem eeuwig dankbaar en zal hem ter zijner tijd daarboven uitvoerig voor bedanken. Terug uit de gevarenzone stoppen we in <a href="http://www.gardameer-nu.nl/tekst2/35/gargnano/">Gargnona</a>. (Je schrijft het gemakkelijker dan dat je het uitspreekt.) De parkeermeter is zoek maar na alle beproevingen die we net beleefd hebben, maakt ons dat niet meer uit. We staan voor een kerk, waar Maria van Altijddurende Bijstand meteen naar binnen huppelt. 'Je mag hier niet binnen met korte broek' staat er al weer in drie talen. Er is hier geen hond die 't ziet, maar ik wil geen risico meer lopen. 'Krijg de apostolische zegen, of iets dergelijks ' denk ik. 'Een hele doeltreffende manier om de mensen de kerk uit te jagen'. Tot zegen van de geestelijk herder van deze parochie, is hij er niet. Anders had hij van mij een donderpreek kunnen krijgen. Die moet ik nu maar bewaren voor de volgende gelegenheid. We wandelen langs de protserige villa waar eens een Italiaanse schreeuwlelijk - ene meneer Mussolini - domicili heeft gekozen. Eerst wil ik een alcoholische versnapering, om de schrik te boven te komen. Voor de afwisseling begint het te gieten. Dus eten we maar een pannino. 'Zat ik maar in Spanje dan maken ze daar wat lekkers van' denk ik. Het klaart weer op en we kunnen zo maar in de zon aan het meer zitten. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Onderweg naar onze schuilhut begint het weer te hozen. We spoelen zowat van de weg af. Ik rij achter de achterlichten van mijn voorganger aan in de hoop dat hij de goede kant uitgaat. In Saló kopen we nog maar een flink stuk zalmfilet om onze frustratie weg te eten. We zijn nog niet thuis of de zon begint onbedaarlijk te schijnen. De vogeltjes kwinkeleren in de bomen en det temperatuur stijgt naar 44 graden. Ga der maar aanstaan! Met ontbloot bovenlijf heb ik de erwtjes gedopt en de laatste halve liter witbier in mijn zompig lijf laten verdwijnen. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
'Zullen we nog even Skypen', vraagt Ria na het eten. En zo tuffen we weer naar Baia d V. Ik zal de oplettende lezertjes de details van mijn gedachten besparen, die ik had toen het aftandse secreet waarop ik dit verslag schrijf, ten ene male weigerde om een verbinding met wat dan ook op internet tot stand te brengen. Het liefst had ik het kreng met kracht op de grond gedeponeerd en ten aanschouwen van alle gasten in het restaurant in de tegels geramd. Toen de stoom uit mijn oren begon te komen, heb ik resoluut de klep dichtgedaan. Onderweg lag dat misbaksel op de achterbank te piepen. 'Net goed', dacht ik. Ik krijg je nog wel als ik thuis al mijn tekst eraf heb gehaald.' Mijn vakantie een beetje vergallemiezen!</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Nog een gratis advies mijnerzijds: 'Als je hoogtevrees hebt, ga dan niet naar Pieve di Tremosine'. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Dat was het weer voor vandaag.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/hNikbNZJYS8?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
De groetjes van Sjors en Sjimmie.</div>
Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0Bréscia, Italië45.7729484 10.75908640000000145.1612124 10.223511400000001 46.3846844 11.2946614tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-7557651128404390572011-06-16T11:17:00.000-07:002011-06-16T11:17:19.201-07:00De gevolgen van een korte broek en een T shirt<div style="margin-bottom: 0cm;">zondag 5 juni</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dy4q8_pQDfDJCtjhxZwNy8ClshrofnzXFc3H-zPeTFyK5H03cJf7kx28y4Qo2xkqwBEsNBA_GO_c0mhycBvdQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><div style="margin-bottom: 0cm;">Nog zes nachtjes slapen en dan mag ik weer naar huis. De camping is intussen aardig volgestroomd. Er zijn veel Duitsers en Britten, vertelt een van de jongens van Eurocamp, een rossige Rotterdammer, die met ons een praatje aanknoopte in Saló, toen hij Nederlands hoorde praten. Hij had na zijn schooltijd vijf jaar in de haven gewerkt en hij wilde wel eens wat anders en nu liep hij hier rond. Hoe het verder gaat weet hij nog niet. Hij ziet wel. Fantastisch! Lekker van het leven genieten en het maar op je af laten komen. Dan heb je later een boel te vertellen en wat van de wereld gezien. Vanmiddag zijn we naar San Fermo gewandeld. Het was mooi weer. Voor we weggingen had ik nog even het tafelkleed en de stoelzitjes binnen gelegd, want je kunt hier nooit weten. 'Volkomen overbodig', vond Ria,maar ik vertrouwde het niet. 'Hadden we onze plu's maar meegenomen', bedacht ik. Bij de kerk aangekomen bleek die helemaal op slot te zitten. Hebben wij even mazzel gehad, toen we hier twee dagen geleden waren. We kruipen weer achter het hek 'Vietato' langs. Ditmaal zonder kerkelijke toestemming en filmen de Baia de Vento, die zijn naam eer aandoet, want je waait hier echt uit je hemd. Ik vertrouw het weer nog steeds niet, de zon begint te verdwijnen en het gaat harder waaien. 'Wil je nog naar <a href="http://www.fotovakantie.com/strand-van-baia-del-vento-gardameer-italie-1774-fotos-5">Baia de Vento</a>? - het restaurant dat we op de heenweg gepasseerd zijn - vraag ik. 'Ja, hoor', zegt Ria en even later zitten we een ijsje te eten. Op de terugweg nemen de route langs de cooperatie, waar we woensdag naar het happy hour gaan. Dan steken we door Portese om bij onze bioboer nog even een paar potten honing te halen. We hebben nu zes liter. Daar moeten we de oorlog toch mee kunnen winnen. Het weer ziet er steeds ongezelliger uit en precies als we ons chalet binnenstappen breekt er een hoosbui uit waar de honden geen brood van lusten. Ik heb een cd van Robert Long opstaan, maar die is compleet onverstaanbaar door de herrie. Het dondert en bliksemt zonder eind. Zouden er zoveel mensen in korte broek en mouwloos T shirt de kerk zijn ingelopen? Of hadden we niet achter het hek bij de kerk mogen komen? God mag het weten. Ik heb lekker pasta gemaakt met heel veel saus. Morgen zouden we een eind weg gaan, maar met dit weer....?</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Tot op de barricaden,</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Bert en Ernie </div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com025010 San Felice del Benaco Bréscia, Italië45.589961264584886 10.56931079895025545.28850326458489 10.244650798950255 45.891419264584883 10.893970798950255tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-42617197840697283792011-06-15T14:58:00.000-07:002011-06-15T15:25:31.063-07:00Salò<div style="margin-bottom: 0cm;">zaterdag 4 juni</div><div style="margin-bottom: 0cm;">'Ik heb wel eens gehoord dat musici sokken uitwisselen tijdens het spelen, maar dat bridgers onderbroeken ruilen was me onbekend. Ik kreeg een kleurige boxershort met kleefstrips en daarna een blauwe onderbroek met remsporen. En ik bridge niet eens!' Wat zou de diepere betekenis van deze droom zijn. Ik heb de hele dag om erover na te denken. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzbyYwm0OmbMYfLwsp1QrMUKj1-OKkTmJOKH0c3Sibl2q_ZX6-afuylVPzlfReuVUjumvU0CmVWlA0BdYNxAw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><div style="margin-bottom: 0cm;">Om half elf gaan we lopend naar <a href="http://www.gardameer.com/detail_stadjes/salo/mainpage.php">Saló</a> waar markt is. De lucht heeft hier en daar een wolkje. Heerlijk weer met een verkoelend windje. Onze spieren zijn intussen aardig gewend aan het Italiaanse heuvelland. De vraag is waar de markt is in Saló, want het is een grote plaats. Dat is niet echt moeilijk, want je kijkt gewoon waar de mensen met plastic tassen vandaan komen en volgt de weg terug. Godsblij, dat we niet met de auto zijn gegaan, want er is geen doorkomen aan. De wagens zijn compleet ingerichte winkels. Bij de poelier draaien drie geweldige draaispitten volgepropt met kippen. Ze gaan als warme broodjes over de toonbank. Bij een andere kraam liggen de gedroogde hammen en worsten hoog opgestapeld. 'Gaat die man dat allemaal verkopen?', vraag je je af. Kramen vol met keukengereedschap. Ria pakt een rode driehoek met karteltjes, 'Waar zou dat voor dienen?' Het zal altijd een raadsel blijven, want het antwoord is niet boven komen drijven. Een muzikant speelt saxofoon bij een tentje waar we koffie drinken. Een kraam met tafelkleden is de volgende stopplaats. Ria staat aan een kleedje te plukken en vraagt of het patroon in de was wel blijft. Het antwoord van de marktkoopman is natuurlijk bevestigend. Als jij het maar koopt, dat is het belangrijkste. De rest daar kom je thuis vanzelf achter. Uiteindelijk wordt de koop beslist, maar Ria blijft talmen. Is die andere kwaliteit niet beter? Die past ook beter bij de gordijnen. (Zou ik zelf nooit over nadenken.) Er zijn ook kussentjes bij. Ineens zie ik onze tafel voor ons. Ik pak er eentje op. Hoe zwaar is dat ding, want we moeten er vier hebben en ik mag ze nog vijf kilometer mee naar huis sjouwen. Maar ze wegen niks. Leuk, dezelfde kussens als het tafelkleed. Als ik mee ga in de beslissing en even later wandelen we richting het centrum om een broodje te gaan eten bij de Coffee Shop. Ja, daar kun je alleen koffie krijgen! De romantiek van de eerste keer is er wel vanaf. want echt gezellig is de eigenaar niet. Vervolgens gaan we naar <a href="http://www.pasticceria-vassalli.it/">Vassalli </a>aan de promenade en drinken samen een Aperol Spritz. Ria aan de drank! Een godswonder! Na nog wat rondhangen, gaan we op huis aan. Om al het luie zweet eraf te spoelen gaan we daar nog even naar het zwembad. Ik mag weer een exquise maaltijd bereiden en zo komen we de dag weer door. Het probleem met de sokken en de onderbroeken wordt helaas niet opgelost. </div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-41022116590466657982011-06-15T14:44:00.000-07:002011-06-15T14:44:19.555-07:00Chiesa San Fermo<div style="margin-bottom: 0cm;">vrijdag 3 juni</div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimuD7kEHspW9F2isf2QHlJa5WeKxz0VVjwCLZczo39gNn6kx_KgUnvqryr5XnpWUg_Ky4JclwJbBpNAPI0pdngH9BVCOsrioIh9gopAEcG9mKFM7KB4k7Fd6zS6eALqX2W56NHgyQhgqU/s1600/CIMG8944.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimuD7kEHspW9F2isf2QHlJa5WeKxz0VVjwCLZczo39gNn6kx_KgUnvqryr5XnpWUg_Ky4JclwJbBpNAPI0pdngH9BVCOsrioIh9gopAEcG9mKFM7KB4k7Fd6zS6eALqX2W56NHgyQhgqU/s200/CIMG8944.JPG" width="150" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Chiesa San Fermo</td></tr>
</tbody></table><div style="margin-bottom: 0cm;">Vandaag lekker gelantefanterd. Het is bewolkt. Een interessant interview gelezen met Egbert Tellegen in VN (okober 2010) gelezen, over onze toekomst. Veranderingen in de maatschappij hou je niet tegen, die gebeuren gewoon. In de rubriek 'Uit het leven', zie ik dat Ate Doornbos is overleden. Hij had een programma 'Onder de Groene Linde' waarbij hij oude mensen liet vertellen en zingen over vroeger. Hij heeft lang gewerkt bij het Meertens Instituut. Daar ga ik maar eens op onderzoek uit. Eens kijken of ik nog liedjes van oma terug kan vinden. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Het is bewolkt. Om 15 uur gaan we met de auto naar de chiesa San Fermo bij Baia del Vento. Op de landpunt die vroeger verbonden is geweest met het Isola del Garda staat een kerkje waar nog wekelijks een dienst wordt gehouden. Voor de grindweg staat een bord 'verboden in te rijden'. We parkeren de auto en lopen het grindpad op. De weilanden gaan over in bos. Rechts van de weg is een grote manege en overal staat hekken met 'Vietato'. We lopen om de hekken heen naar de kerk. De herrie van een heggeschaar klinkt. Bij de kerk zijn twee mannen de omgeving aan het fatsoeneren. De kerk is gewijd aan San Fermo, een of andere krijger. Het huisje van de priester is aan de kerk vastgebouwd. Die priester is er al lang niet meer. Vroeger voorzagen ze op zulke afgelegen plekken in hun eigen onderhoud. Dat is lang geleden, de omgeving is helemaal verwilderd. Een van de mannen doet het licht aan. Er staat een beeld van de heilige bij de uitgang. Als we weer weg willen gaan, roept een van de mannen: 'Panorama', hij wijst om de kerk heen. Nou ja, als we kerkelijke toestemming krijgen, willen we wel om het hek heen verder kijken, ondanks het bord 'Vietato'. Er loopt een paadje verder naar het einde van de landtong. Hier gaat het steil naar beneden en is het met hekken afgezet. Het is inderdaad een imposant uitzicht over het Gardameer. Het Isola del Garda lijkt vlakbij. Het begint het te waaien en niet zo'n beetje. Terug bij de kerk begint het te hozen. We schuilen totdat het weer opdroogt. </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Even verder ligt de haven van <a href="http://www.lagodigarda.name/San%20Felice.htm">San Felice</a>. Door straatjes waar je niet kunt passeren komen we op een leeg parkeerterrein. Er staat wel een parkeermeter. We hebben één keer kennis gemaakt met de parkeermaffia en hebben geen behoefte aan een tweede en manouvreren ons weer terug naar de bewoonde wereld. Met de kaart in de hand stuurt Ria me naar Cisano, een gehuchtje dat onder San Felice valt. Hier zit volgens mij heel wat geld van de Europese Unie in. Mooi!! en geen hond te zien. Ook elke toerische attractie ontbreekt Geen winkel, geen kroeg, nada. Er zit wel een chique restaurant maar dat gaat pas om half zeven open. Wij dineren straks in ons eigen restaurant Go4Camp nr 3. Door naar Portese voor wat inkopen. In de plaatselijke kroeg drink ik het modedrankje Aperol Spritz. Een uitstekend drankje voor koninginnedag want het is oranje met een schijfje sinaasappel en veel ijs. Ons diner bestaat uit op de huid gebakken zalmforel, biologische salade van iceberg, paprika, tomaat, ui, gember, knoflook met als finishing touch; dressing van de Lidl, daarbij een in de koekenpan gebakken aardappel. En als dessert volle yoghurt met bramensaus uit de tuin in Duiven. Zo daar kunnen ze in Cisano nog een puntje aan zuigen! </div><div style="margin-bottom: 0cm;">Thuisgekomen krijgen we van Miranda en Henk uit Zwolle de basilicumplant die zware tijden heeft overleefd. Zij gaan naar huis en nemen node afscheid van hun troetelplant. Melle de hond, vindt het allemaal best, zolang hij maar languit kan blijven liggen. 's Avonds zijn we nog even langs geweest om afscheid te nemen en een goede reis te wensen, maar de tent was dicht en roepen leek ons niet zo gepast.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">De groeten van Gert en Hermien en tot morgen.</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-23910165128800825392011-06-15T14:28:00.000-07:002011-06-15T14:28:01.210-07:00Parco Giardino Sigurtà in Valeggio<div style="margin-bottom: 0cm;">donderdag 2 juni</div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnKevyUIde8mcOtbKiOSRnyRiZRav69Zo9_gtQZ9L52SJSqwAamvvV4bNF9Qt9nFvNSG-2oqum5htWpe5_4zD9SWCcgb_0fUR-m1EuZvWxxEYXbemPXKvv8q0uXk1DydbPqpiDkVo77FI/s1600/CIMG8898.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnKevyUIde8mcOtbKiOSRnyRiZRav69Zo9_gtQZ9L52SJSqwAamvvV4bNF9Qt9nFvNSG-2oqum5htWpe5_4zD9SWCcgb_0fUR-m1EuZvWxxEYXbemPXKvv8q0uXk1DydbPqpiDkVo77FI/s200/CIMG8898.JPG" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Knap span!</td></tr>
</tbody></table><div style="margin-bottom: 0cm;">Hemelvaart en dus druk. Ria heeft het <a href="http://www.sigurta.it/">Parco Giardino Sigurtà</a> in Valeggio sul Mincio op de rol staan. zo'n 45 km hier vandaan. Het weer is niet 'je dat'. (Wat een vreemde uit uitdrukking als je hem opschrijft.) Maar zo schijnt de zon en zo regent het hier. Dus vooruit met de geit. Het park is enorm groot zo'n vijftig hectares, en wij zijn niet de enigen die er vandaag een bezoek aan brengen. Pluspunt: gratis parkeren!, De entree is voor oudjes zoals wij 8,50 euro. Nog maar nauwelijks binnen begint het te miezeren. Er staan zoveel bomen dat je redelijk droog kan blijven. Maar eerst dringend een sanitaire stop. Pluspunt: gratis. We krijgen een plattegrond mee maar kunnen ons moeilijk oriënteren. Het weer klaart op en rond drie uur begint zowaar de zon te schijnen. Ergens in de 15e eeuw is het park bij een kasteel gesticht en steeds in andere handen overgegaan, todat ene meneer Giardino Sigurtà, directeur van een farmaciebedrijf. (Zo weet je waarom onze geneesmiddelen zo duur zijn.) het park en de huidige staat bracht en in de jaren 90 voor het publiek openstelde. Gigantische gazons en waterpartijen, kortom je brengt hier met gemak een dagje door en hebt dan niet alles gezien. Rond een uur of vijf hebben we de tong op de schoenen hangen en gaan we op zoek naar de ucita. Vanwege de drukte op de weg stelt mijn reisleidster voor om binnendoor over Solferino te rijden, 'Solferino? Van de slag bij <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Solferino">Solferino</a>?. Mijn reisgenote kijkt me verbaasd aan; 'Nooit van gehoord'. In 1859 hebben Frankrijk en Oostenrijk hier slag geleverd. In het dorp gekomen, zoeken we een parkeerplaats en gaan er eens rustig voor zitten bij Caffetteria Pasticceria Gelateria Arcobaleno aan de Piazza Torelli. IJs, gebak, 't ziet er allemaal heerlijk uit en zo smaakt het ook. Dan verder naar het ossuarium (knekelhuis). Dat is in de kerk San Pedro. De resten van zo'n 7000 militairen zijn hier keurig opgeslagen. We leren het nooit!!! Weer zo'n zinloze oorlog. Er bleven 250.000 doden en gewonden op het slagveld achter. Reden voor Henri Dunant om het Rode Kruis op te richten. De rest van de terugreis rijden we de toeristische route. Muy bonito!</div><div style="margin-bottom: 0cm;">De groeten van Puk en Muk en tot morgen.</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-30264508945382346522011-06-15T14:17:00.000-07:002011-06-15T14:17:09.544-07:00Duitse komkommers<div style="margin-bottom: 0cm;">woensdag 1 juni</div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHTaAfOKtAtfY6AJf0lrKN490VUUBmsSX1xDEOxZp7EIss_qZMgYNFsy2MyXtOdaKFBMkZuv78X_6w-gpVrnCMwtHEXA__8y7OyLSepqg5aCzkdArFHyHguQOLV4Zwz-zvPQ-_dV7PRas/s1600/CIMG8877.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHTaAfOKtAtfY6AJf0lrKN490VUUBmsSX1xDEOxZp7EIss_qZMgYNFsy2MyXtOdaKFBMkZuv78X_6w-gpVrnCMwtHEXA__8y7OyLSepqg5aCzkdArFHyHguQOLV4Zwz-zvPQ-_dV7PRas/s200/CIMG8877.JPG" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Madonna del Carmine</span></td></tr>
</tbody></table><div style="margin-bottom: 0cm;">We hebben Duitse komkomkomers gegeten (die heten hier zuchinni) en nu groeien er groene haren uit onze oren. De hele camping is komen kijken en we zijn entree gaan heffen. Op dit moment hebben 200 euro binnen, dus kunnen we nog een weekje blijven. We hebben contact gehad met de Nederlandse ambassade en moeten ons bij de douane melden als we teruggaan. We zullen vergezeld worden van een escorte dat bestaat uit ambulances uit Italië, Oostenrijk en Duitsland, voorafgegaan door een het Limburgs symfonie orkest, de Maastrichter Staar en een afdeling van Afghanistan veteranen. Dat komt ervan als je Duitse komkommers eet! Voor de rest regende het tot vanmiddag en zijn we vanmiddag eerst naar de bedevaartskerk van de Madonna del Carmine uit de 15e eeuw geweest met schitterende fresco's. Daarna naar Saló geweest om inkopen te doen en een boulevaartje te pakken. We hadden veel bekijks, maar beroemdheid went snel. We hebben intussen een manager aangenomen die de reserveringen regelt. Vanavond uit eten bij Baia del Vento. Er stond een complete Italiaanse basisschool klaar om ons zingend welkom te heten en daarna was er een diner voor een man of vijftig. Dat was wel een verrassing. In het zwembad was niemand meer te zien, maar daar zijn we ook niet geweest.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">Hasta luego</div><div style="margin-bottom: 0cm;">pepino y naranja</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3413003894533173804.post-74184821541851383182011-06-15T14:05:00.000-07:002011-06-17T01:52:01.953-07:00Isola di Garda<div style="margin-bottom: 0cm;">dinsdag 31 mei</div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaKCFIfyI3rpA6332Z6fFLrpd9JDd0KcNJNZ8YhvekczUrAEGxctoM1y1v4e0BzTkIwraDLJvFPQCVcZNuK7tPZ_l_PR-CoQ-zH9yveqeQCYvKqFwy189NQPTx8HRv3AyouqnQejNWBIE/s1600/CIMG8867.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaKCFIfyI3rpA6332Z6fFLrpd9JDd0KcNJNZ8YhvekczUrAEGxctoM1y1v4e0BzTkIwraDLJvFPQCVcZNuK7tPZ_l_PR-CoQ-zH9yveqeQCYvKqFwy189NQPTx8HRv3AyouqnQejNWBIE/s200/CIMG8867.JPG" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Isola di Garda</td></tr>
</tbody></table><div style="margin-bottom: 0cm;">Wat heerlijk, als je niks mankeert! 't Is nog niet helemaal over maar de koorts en de krampen zijn verdwenen. Om half tien staan we bij de haven van Portese en gaan we met de boot naar Isola di Garda. Bij het vertrek van de boot, stond ik op van mijn plaats en hief spontaan 'Alle Menschen werden Brüder' aan. Het was tenslotte een gemêleerd gezelschap. Velen kregen tranen in de ogen, overweldigd door het moment. Ria ging daarna met de pet rond en laten we nu precies 35 euro hebben opgehaald! Isola di Garda is een eilandje, zo'n tien minuten varen van Portese. Ontstaan door een aardbeving die het van het vasteland afscheidde. De Romeinen vonden het al een leuke stek. Ze brachten er dieren naartoe en gingen er vervolgens op jagen. Geen kunst aan, want het was een kale boel, getuige een schilderij uit 1200 de tijd dat Franciscus van Assisi hier een klooster stichtte. Het eiland ging van hand tot hand en werd zelfs rond 1860 een militaire vesting toen de Oostenrijkers het gebied rond het Gardameer betwistten. Op de resten van het klooster werd een paleis gebouwd en bewoond door verschillende welgestelde families. De huidige bewoners doen er alles aan om de overweldigende schoonheid van de tuinen en het paleis in stand te houden. Onze gastvrouw en gids was een van de huidige bewoners. Na de rondleiding kregen we een drankje aangeboden en voor de boot weer richting Portese. Terug op de camping dook mijn aanvallige medebewoonster nog even het zwembad in. Daar hoor je een badmuts op te hebben, ook al zie je er dan uit als Jan Joker. Een heer met een flinke baard zocht ook verkoeling, maar de badmeester riep hem eruit. Z'n baard moest ook bedekt zijn! Dus leende hij van zijn kale maatje z'n muts. Sinterklaas was er niks bij. Nou het is weer mooi voor vandaag.</div><div style="margin-bottom: 0cm;">De groeten van Jut en Jul en tot morgen.</div><div style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</div>Caseyhttp://www.blogger.com/profile/12421026028187255872noreply@blogger.com0Isola di Garda, 25010 San Felice del Benaco Bréscia, Italië45.5934777 10.58816339999998545.5922292 10.582354899999984 45.594726200000004 10.593971899999985