Klaarwakker ging ik rond twaalf uur naar bed. Om om kwart over een te merken dat het niks werd. Toen maar achter de televisie gekropen en op SBS een slechte versie gezien over El Alamo. Even gegoogled waar het over ging. Lees hier. Maar deze slaapverwekkende versie was uitstekend geschikt om de nacht door te komen. Om drie was het afgelopen en heb ik de sponde weer opgezocht om tot vier uur te wachten op Klaas Vaak. Hij was wel laat om me zand in de ogen te strooien.
Rond tien uur keerde ik slaapdronken terug naar het land der levenden. Tjonge jonge, wat een weer. Hoogzomer. Op het balkon was het 35 graden. We hebben er uitbundig van genoten met een stevige wandeling over de Paseo Marítimo. En nog even afscheid genomen van onze New Yorkse vriend in de Minimarket.
Er is hier duidelijk een voorkeur voor kleine hondjes. Eentje verzoop bijna toen hij een miniscuul stroompje bij de rivier overstak en de ander zat pontificaal te schijten midden op de stoep. Een goede gewoonte die uit Nederland over is komen waaien. Wat is er tenslotte leuker dan thuis te merken aan de lucht of aan de vlekken op het tapijt dat je gratis en voor niets iets mee hebt gekregen. Het hoogtepunt is natuurlijk het schoonkrabben en poetsen van je schoenen. Wij hebben dat plezier jammer genoeg moeten missen, maar ja een mens kan niet alles hebben.
Dat bleek 's avonds ook weer. Het was de laatste kans voor de ONCE (loterij) om mij als rijk man terug naar Nederland te laten keren. Maar door een technische storing viel de prijs op het verkeerde lot.
Intussen zijn we druk bezig om de sporen van onze aanwezigheid te wissen. De diepvries is leeg. Het water, de schone lakens en handdoeken en het toiletpapier is op. Daar hebben we de keukenrol voor gebruikt. Met de drank is dat helaas niet gelukt, hoewel ik erg mijn best heb gedaan. Maar ja, ik moet die klus dan ook in mijn eentje klaren. De zakken met afval hebben we zoals een goed allochtoon betreft over het balkon geflikkerd. De kots voor zover dat mogelijk was opgeruimd. Het gaat wel erg vastzitten na drie weken! Nou ja, de schoonmaakmevrouw heeft nog drie dagen tijd om alles er weer spic en span uit te doen zien.
Met behulp van Google translate heb ik Manolo (taxista 49) gebeld en met een geweldig resultaat. Morgenochtend om 'las ocho menos cuarto' staat hij voor de deur om ons naar Málaga aeropuerto te brengen. Mocht dat onverhoopt niet het geval zijn, dan hebben we nog drie dagen om weg te komen, voordat de hel losbarst.
Mocht u na deze ontboezemingen niets meer van mij vernemen, dan zijn we ergens tussen hemel en aarde blijven steken. In dat geval:
Tot op de barricaden en hou de vlag in top.
Casey
PS
Hilde en Peter jullie moeten de groeten terug hebben!
PS 2
Och jeh, daar lees ik dat ik DE PLANT water had moeten geven. Ik dacht al dat het droogbloemen waren.
foto: Is dit nu Fijke of Ma?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten